Гавіла

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Gavilo
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Gawo + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Гавуль, Гавел
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Гавіла»

Гавіла (Гавуль, Гавел) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Гавіла, пазьней Гавуль (Gavilo, Gaul[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гаў- (імёны ліцьвінаў Гавень, Гаўвід, Гаўгонт; германскія імёны Gavienus, Gauwida, Gavigunt) паходзіць ад гоцкага gawi[3], германскага gaawja 'мясцовасьць, багатая воднымі крыніцамі; месца пасяленьня'[4].

У 1637 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Johannes Albertus Gevel, Regiomontanus Prussus[5]. У Прусіі (ваколіцы Мэмэлю) існавала вёска Gawillen (Gawellen)[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: на бояръ и на сторожовъ господарьскихъ Городенского жъ повѣту… на Болтромея а Павла, а Стася Говиловичовъ (9 ліпеня 1539 году)[7]; Кгавелъ Суткевичъ[8], Кгавелъ Станиславовичъ[9], Кгавелъ[10], Кгавелъ Крыштофовъ[11], Кгавелъ Военский[12], Кгавелъ Павловичъ Бакгински[13] (1567 год).

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Іван Іванавіч Гавель — селянін з ваколіцаў Езяросаў, які меў у валоданьні зямлю на 1889 год[14]

Гавулі (Gawul) — прыгонныя зь вёскі Крукаў (каля Камаяў), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[15].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 142.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 622.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 107.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 63.
  5. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 384.
  6. ^ Kiseliūnaitė D. Klaipėdos krašto toponimai. Istorinis ir etimologinis registras. — Vilnius, 2020. P. 85.
  7. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 16.
  8. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 868.
  9. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 889, 902.
  10. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 946.
  11. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1019.
  12. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1104.
  13. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1130.
  14. ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1889. С. 104.
  15. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 151.