Баўгарыца

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Адрозьненьні беларускае й баўгарскае вэрсіяў кірыліцы
Курсіўны варыянт літар б, г, д, п і т у іх беларускай, баўгарскай і сэрбскай вэрсіях

Баўга́рыца ці баўга́рская кіры́ліца (па-баўгарску: българска кирилица) у тыпаграфіцы — мадыфікацыя клясычнае кірыліцы з даданьнем да яе рысаў графэмаў лацінскага альфабэту. Распаўсюджана ў Баўгарыі, была створана ў 50-х гадох XX стагодзьдзя. Некаторыя аўтары лічаць яе «апошняй стадыяй разьвіцьця кірыліцы»[1][2].

Асаблівасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Графічная форма баўгарскага кірылічнага альфабэту характарызуецца тым, што большасьць звычайных сымбаляў маюць формы, якія адрозьніваюцца ад асноўных (напрыклад, В і в, Г і г, Д і д, але заснаваныя на рукапісным напісаньні літар якія маюць так званыя верхнія даўжыні й ніжнія даўжыні), тым самым у значнай ступені сьціраючы розьніцу паміж звычайнымі літарамі ў друкаваным або электронным выглядзе й іх почыркам[1].

Прасоўваньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Абноўленая графічная форма баўгарскага кірылічнага альфабэту афіцыйна ня ўведзеная, але ўжо выкарыстоўваецца ў друкаваных і электронных выданьнях.

Традыцыйная (клясычная) і новая баўгарская кірыліцы
"Дзяржаўны весьнік", выпуск 103, 2017
«Дзяржаўны весьнік», выпуск 103, 2017 год

«Дзяржаўны весьнік» выкарыстоўвае баўгарскую форму кірыліцы адначасова зь міжнароднай формай кірыліцы[3].

Прызнаньнем эстэтычных вартасьцяў сучаснае формы баўгарскае кірыліцы зьяўляецца й той факт, што шрыфты гэтай формы ствараюць ужо ня толькі баўгарскія, але й сусьветна вядомыя замежныя друкарні, такія як Марк Сімансан[4], Лукас дэ Гроот[5][6], Пітэр Білак[7], Ільля Рудэрман[8].

Google праз Google Fonts 2016 Glyph Sets загадвае ўключыць баўгарскую форму кірыліцы ў шрыфты, якія павінны адпавядаць стандарту Google Cyrillic Plus.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б «Культура» — «Баўгарская кірыліца як сымбаль ідэнтычнасьці». (баўг.)
  2. ^ Krestev, Krassen. Krassen Krestev: Bulgarian Cyrillic, identity in progress. // 25 May 2015. (анг.)
  3. ^ «Дзяржаўны весьнік» выкарысоўвае дзьве формы кірыліцы. // HEMUS LIBRARY (баўг.)
  4. ^ Симонсън, Марк. Proxima Nova (спецификация на шрифта Proxima Nova, в която наред с формите на международната кирилица присъстват и формите на българската кирилица). // студио Mark Simonson, 2005. Посетен на 3 февруари 2018. (баўг.)
  5. ^ BIT. Известен шрифтов дизайнер за красотата на българската форма на кирилицата (интервю с Лукас де Гроот по телевизия BIT за българската форма на кирилицата, нейната специфика и естетика). // тв. BIT, 26 май 2016. Посетен на 3 февруари 2018. (баўг.)
  6. ^ БНТ. 100 години от рождението на проф. Васил Йончев (интервю с проф. Кирил Гогов и Лукас де Гроот по телевизия БНТ във връзка със 100-годишнината от рождението на проф. Васил Йончев; оценката на холандския типограф Лукас де Гроот за българската кирилица). // тв. БНТ, 26 октомври 2016. Посетен на 3 февруари 2018. (баўг.)
  7. ^ Билак, Питър. Parmigiano (спецификация на шрифта Parmigiano, в която наред с формите на международната кирилица присъстват и формите на българската кирилица). // студио Typotheque, 2015. Посетен на 3 февруари 2018. (баўг.)
  8. ^ Рудерман, Иля. Giorgio Sans (спецификация на шрифта Giorgio Sans, в която наред с формите на международната кирилица присъстват и формите на българската кирилица). // студио Commercial Type, 2015. Посетен на 3 февруари 2018. (баўг.)