Т

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Літара кірыліцы Т
Тт
Выява
Трохногая літара «Т»
 О П Р С 'Т' Ћ Ќ У Ў 
Беларускі альфабэт:
 [[О]] [[]] [[П]] [[Р]] С Т [[У]] [[Ў]] [[Ф]] 
У лацінцы T · t
Зьвесткі
Тып асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук [t]
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе cyrillic capital letter te
cyrillic small letter te
Юнікод Т: U+0422
т: U+0442
HTML Т‎: &#1058, &#x422
т‎: &#1090, &#x442
UTF-16 Т‎: 0x422
т‎: 0x442
URL-код Т: %D0%A2
т: %D1%82
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Т, т (тэ; курсіў: Т т) — 20-я літара беларускага кірылічнага альфабэту. Выкарыстоўваецца таксама ўва ўсіх славянскіх кірылічных альфабэтах (19-я ў баўгарскім, 20-я ў расейскім, 22-я ў сэрбскім, 23-я ў македонскім і ўкраінскім) і ў пісьмовасьці некаторых неславянскіх народаў. У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах носіць назву «тврьдо» (ст.-сл.) або «твердо» (Ц.-сл.), што азначае «цьвёрды, моцны, непрыступны, умацаваны, надзейны, мужны, непахісны, неадступны». У кірыліцы звычайна лічыцца 20-ай паводле парадку й выглядае як ; у глаголіцы паводле ліку 21-я, мае выгляд . У абодвух альфабэтах лікавае значэньне — 300. Паходжаньне кірылічнай літары — грэцкая літара таў (Τ, τ).

Лічбавае значэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Т мае лічбавае значэньне — 300.