Рымтаўт

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Rim + Taut
Rindr + Walt
Іншыя формы
Варыянт(ы) Рымталт, Рынтаўт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Рымтаўт»

Рымтаўт (Рымталт), Рынтаўт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, іменная аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) паходзіць ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[1], а аснова -тэўд- (-дэўт-, -тыд-) (імёны ліцьвінаў Таўтвід, Таўтывіл, Таўтгерд; германскія імёны Teutwidis, Theudowills, Teutgerdis) — ад þiuda[2], германскага þeudo[3] theuda 'род, народ'[4]. Такім парадкам, імя Рымтаўт азначае «непарушны род»[5]. Апроч таго, адзначалася старажытнае германскае імя Rindolt (Rind-olt)[6].

Адпаведнасьць імя Рынтаўт германскаму імю Rindolt сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: domino Hostheyko Rymtholthovycz (28 верасьня 1449 году)[8]; бояринъ господарьский Станко Римтовтовичь (29 чэрвеня 1510 году)[9]; Миколай Римтовтовичь (каля 1516 году)[10]; Воитко Рымътовътовичъ (1528 год)[11]; дядькевичу того Станка Петьку Римтoвтовичу (27 лістапада 1539 году)[12]; Воитех Римтовтович (30 ліпеня 1545 году)[13]; Матей Войтюлевичъ Рымътовтовичъ (1567 год)[14][a].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Рынтаўты або Рымтаўты (Ryntowt, Rymtowt) гербу Месяц дагары і страла дарта — літоўскі шляхецкі род зь Вільні і Лідзкага павету[18].

Рымтаўты або Рынтаўты (Rymtowt, Ryntowt) — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Сьвянцянаў[19].

Рынтаўты (Ryntowt) гербу Пабог — літоўскі шляхецкі род[20].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Таксама:
    • Рымт (адзначалася старажытнае германскае імя Rindr[15][16]): землю пустовскую дякольную на имя Римтишки (7 ліпеня 1494 году)[17]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 209.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 34.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
  6. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1278.
  7. ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 103.
  8. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 221.
  9. ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 55.
  10. ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 349.
  11. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 90.
  12. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. — Вильна, 1887. С. 54.
  13. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 86.
  14. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 786.
  15. ^ Simek R. Dictionary of Northern Mythology. — Cambridge, 1993)
  16. ^ Rindr, Nordic Names
  17. ^ Акты Литовско-Русского государства. Вып. 1. ― М., 1899. С. 57.
  18. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 177, 743.
  19. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 172.
  20. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 299.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]