Гаўдэрых
| Гаўдэрых лац. Gaŭderych / Haŭderych | |
| Gauderich Goldric | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gaudo + Rih Goldo + Rick |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Гаўдэрык, Галтрык |
| Зьвязаныя імёны | Richcoz |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гаўдэрых» | |
Гаўдэрых, Гаўдэрык, Галтрык — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Гаўдэрых, Гаўдэрык або Гаўтрык (Gauderich, Gaudericus, Gautrikr[1], Gautrik[2]), Галдэрык або Голдрык (Goldericus, Goldric[3]) і Рыхгаўд (Richcoz[4]) — імёны германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -гаўд- (-гаўт-, -каўд-) (імёны ліцьвінаў Гаўтоўт, Гаўдземунда, Саргоўд; германскія імёны Gautald, Gaudemund, Saregaud) паходзіць ад германскага *gautaz 'гот'[6] або гоцкага goþs 'добры, годны', godei 'дабро, годнасьць, цнота'[7], аснова -голд- (-голт-) (імёны ліцьвінаў Голдзін, Каргоўт, Мінігаўд; германскія імёны Goldine, Caragolt, Minegolt) — ад гоцкага gulth 'золата'[8], а аснова -рых- (-рык-) (імёны ліцьвінаў Дзітрык, Індрых, Эрык; германскія імёны Hindrich, Ditricus, Erik) — ад гоцкага reiks 'магутны'[9], германскага rikja 'магутны, каралеўскі'[10].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Гаўдэрых Вэлетрыйскі († каля 897) — біскуп Вэлетры
- Гаўдэрык (каля 830 — 900) — Сьвяты, заступнік Каталёніі
- Герасім, Астап, Васіль і Ільля Галтрыкі (Голтрыкі) — жыхары вёскі Віраслаўкі (Полацкае ваяводзтва), якія ўпамінаюцца ў 1768 годзе[11]
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 58.
- ^ Ray O. Vore navne: en etymologisk navnebok med fyldige utredninger. — Chicago, 1944. S. 141.
- ^ Moreu-Rey E. Antroponímia: història dels nostres prenoms, cognoms i renoms. — Barcelona, 1991. P. 23.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 619, 664.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 123, 126.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 114.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 206.
- ^ Яўген Анішчанка, Сволна (Старый Двор) инвенатарь 1768 г. в Полоцком воевод., Архіў гісторыка Анішчанкі, 23 траўня 2017 г.