Еўна

Дадаць спасылкі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Еўна
лац. Jeŭna
Auno
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы) Аўн, Еўн, Еўнь
Зьвязаныя імёны Яўнут
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Еўна»

Еўна — жаночае імя. Мужчынскае імя — Аўн (Еўн, Еўнь).

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Аўна, Еўні або Яўні[1][2] (Auno, Euny[3], Euni[3], Ewny[3], lafni[1][2]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова аўн- (еўн-) ёсьць пашыранай суфіксам з элемэнтам -н- (-n-) асновай еў- (аў-)[5], якая паходзіць ад гоцкага aiws 'час, эпоха' або стараверхненямецкага ewi, eo 'закон'[6][7]. Сярод ліцьвінаў бытавала імя Яўнут, адзначалася германскае імя Eunat[a].

Адзначалася гістарычнае бытаваньне ў Польшчы імёнаў Явень (Евень), Яўны / Яўн: Jawyen / Jawen (1410 год), Gyewyen (1465 год), Nicolai Jawnicz (1497 год), Nobilis Martinus Jawny (1473 год)[10].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: небощика пана Евня… Шедуику Ромеико а Евнии[11], што Евни держалъ[12] (1440—1492 гады); Моишокгольское волости и Керновское Евню Екирдовичу дванадцать чоловековъ (7 лістапада 1442 году)[13]; золотар нашъ места Новъгородского Иванъ Ивонич продает… земли пустовскии… а Евневъщину (9 лістапада 1517 году)[14]; in Dworzecz homines… Tomko Jawniewicz (11 траўня 1520 году)[15]; Янко Евневичъ (1528 год)[16]; бояръ господарыни королевое ее милости оболецъкихъ… а Петра Евъневича… а Миколая Евъневича (7 чэрвеня 1523 году)[17]; у чоловека оболецкого у Миколая Евъневича (4 траўня 1539 году)[18]; в повете Упитскомъ о подданого своего збега, на имя Якуба Евневича (22 лютага 1585 году)[19]; od P. Mikołaja Auwnowicza (1690 год)[20][b].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У канцы XVIII ст. на гістарычнай Амсьціслаўшчыне адзначаліся шляхецкія роды Еўнічаў і Яўневічаў, на гістарычных Рэчыччыне і Аршаншчыне — шляхецкі род Яўневічаў[33].

У XVI ст. існаваў фальварак Яўнішкі (Явнишки) у Жамойцкім старостве[34].

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Таксама адзначаліся старыжытныя германскія імёны Aunin, Aunobert, Aunobodus[8], Aunart, Aunachar, Aunildis, Aunimund, Aunericus[4], Aunuald[9]
  2. ^ Таксама:
    • Яўнейка: людеи… Евнеико (24 кастрычніка 1499 году)[21], въ Яна Явнеиковича половину земли (26 красавіка 1499 году)[22];
    • Яўніла: Богдан Евниловичъ[23], Пашко Евниловичъ (1528 год)[24], Мац Явнилович (паміж 1537 і 1538 гадамі)[25];
    • Еўнівід: въ Ясвонском же повете под Евнивидом (2 лістапада 1498 году)[26];
    • Еўнівіл: бояре ясвонские… Евнивил Милмонтовичъ (30 траўня 1496 году)[27], Евнивил Яцович (1 ліпеня 1542 году)[28];
    • Еўнігайла: у Кнетонскои волости люди Овняне… а Евникгаила (1440—1492 гады)[29];
    • Яўнігалд (адзначалася старажытнае германскае імя Aongoz, у гэтай зафіксаванай у крыніцах форме адбыўся пераход gaud у goz[30]): Jownigold cum suis consanguineis Ownia (14 студзеня 1459 году)[31];
    • Яўнегед: Jawnegede (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах)[32]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Мельникова Е. А. Скандинавские рунические надписи: Тексты, перевод, комментарий. — М., 1977. С. 82.
  2. ^ а б Мельникова Е. А. Скандинавские рунические надписи: Новые находки и интерпретации. Тексты, перевод, комментарий. — М., 2001. С. 312, 314.
  3. ^ а б в Orme N. The Saints of Cornwall. — Oxford, 2000. P. 118.
  4. ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 48.
  5. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 207.
  6. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 49—50.
  7. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 86.
  8. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 549.
  9. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 207—208.
  10. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 2. — Wrocław, 1968—1970. S. 378.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 32.
  12. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 33.
  13. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 68.
  14. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 370.
  15. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 83—84.
  16. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 72.
  17. ^ Беларускі архіў. Т. 2. — Менск, 1928. С. 92.
  18. ^ Литовская метрика. Книга № 228. — Москва, 2008. С. 195.
  19. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 69.
  20. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 44.
  21. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 226.
  22. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 199.
  23. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 82.
  24. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 83.
  25. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 442.
  26. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 186.
  27. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 142.
  28. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 15.
  29. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
  30. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 609.
  31. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 254—255.
  32. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 680.
  33. ^ Анішчанка Я. Шляхецкія ваколіцы ўсходнебеларускіх губерняў 1783—1785 і 1798—1799 // Годнасьць. № 1 (3), 1997. С. 17, 22—24.
  34. ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 348.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Еўна&oldid=2506354»