Мікалай Рыжкоў

	Мікалай Рыжкоў
старшыня Савету Міністраў СССР[d]
	27 верасьня 1985 — 14 студзеня 1991
Папярэднік	Мікалай Аляксандравіч Ціханаў[d]
Наступнік	Валянцін Сяргеевіч Паўлаў[d]
сябра Савету Фэдэрацыі Расеі[d]
	17 верасьня 2003 — 25 верасьня 2023
дэпутат Дзяржаўнай думы Расеі[d]
	18 студзеня 2000 — 17 верасьня 2003
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	28 верасьня 1929; Diliyivka[d], УССР, СССР або ; Дзяржынск, УССР, СССР;
Памёр:	28 лютага 2024 (94 гады); Масква, Расея;
Партыя:	незалежны палітык[d]; Камуністычная партыя Савецкага Саюзу (1991); People's Patriotic Union of Russia[d] (2003);
Адукацыя:	Уральскі дзяржаўны тэхнічны ўнівэрсытэт[d]; Mechanical engineering institute of the Donbass state mechanical engineering academy[d];
Узнагароды:	; ; ; ; ; ; ; ; ; мэдаль Сталыпіна[d]
	Мікалай Рыжкоў у Вікісховішчы

Мікала́й Іва́навіч Рыжко́ў (па-расейску: Николай Иванович Рыжков, 28 верасьня 1929, Дылееўка, Дзяржынскі гарсавет, Данецкая вобласьць, УССР — 28 лютага 2024, Масква) — савецкі і расейскі дзяржаўны і партыйны дзеяч. Большую частку кіраваньня Міхаіла Гарбачова займаў пасаду Старшыні СМ СССР (1985—1991). Сябра КПСС з 1956 па 1991 гады. Дэпутат Савету Саюза Вярхоўнага Савету СССР (1974—89 гг.) ад Сьвярдлоўскай вобласьці^[7].

Чалец Савету Фэдэрацыі РФ (з 2003 году), да 2011 года прэзыдэнт Расійскага саюзу таваравытворцаў. Нацыянальны Герой Армэніі (2008).

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дума і Савет Фэдэрацыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У сьнежні 1995 году абраны дэпутатам Дзяржаўнай думы Фэдэральнага Сходу Расеі другога скліканьня па Белгарадзкай аднамандатнай выбарчай акрузе № 62 ад блоку «Улада — народу». У думе ўзначальваў дэпутацкую групу «Народаўладдзе». Старшыня выканкаму Народна-патрыятычнага саюзу Расеі (НПСР).

У сьнежні 1999 году па гэтай жа акрузе абраны дэпутатам Дзяржаўнай думы трэцяга скліканьня.

У верасьні 2003 году прызначаны прадстаўніком адміністрацыі Белгарадзкай вобласьці ў Савету Фэдэрацыі Фэдэральнага Сходу Расейскай Фэдэрацыі. У сувязі з гэтым склаў паўнамоцтвы дэпутата Дзяржаўнай думы.

Старшыня Камісіі Савета Фэдэрацыі па натуральных манаполіях, чалец Камітэту па пытаньнях мясцовага самакіраваньня, сустаршыня расейска-армянскай камісіі міжпарляменцкай супрацы.

На пасяджэньні Савета Фэдэрацыі 1 сакавіка 2014 году прагаласаваў (гэтак жа, як і ўсе астатнія чальцы СФ) за выдачу дазволу Пуціну выкарыстаць пры патрэбе Ўзброеныя сілы на тэрыторыі Ўкраіны. Пры гэтым у сваім выступе так ацаніў падзеі:

Падзеі ва Украіне — гэта сапраўдны бунт. Карычневая чума захапіла ўладу^[8]

17 сакавіка 2014 году трапіў пад санкцыі Эўразьвяза^[9].

Рыжкоў і Беларусь[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мікалай Рыжкоў кіраваў ліквідацыяй аварыі на ЧАЭС. Злачынным зьяўляецца тое, што ўсё, што зьвязана з Чарнобыльскай катастрофай было строга-настрага было засакрэчана ад народу і абсалютнай большасьці мэдыцынскіх работнікаў. Гэтыя каманды паступалі асабіста ад Рыжкова^[10]

Алесь Адамовіч расказваў, што пасьля аварыі на ЧАЭС старшыня Савету міністраў СССР Мікалай Рыжкоў завяршыў нейкую нараду словамі ўдзячнасьці беларусам:

«Пагутарыш з украінцамі — і адчуваеш сябе як выціснуты лімон: аднаго ў іх не хапае, другога, тое ім дай, гэтае падкінь. Бясконцыя прэтэнзіі і патрабаваньні. Іншая справа — беларусы: сказалі, нам нічога ня трэба, з Чарнобылем самі справімся!»^[11]

.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ ^а ^б Nikolaj I. Ryschkow // Munzinger Personen (ням.)
^ ^а ^б Умер глава перестроечного правительства СССР Николай Рыжков (рас.) — Коммерсантъ, 2024.
^ ^а ^б Матвиенко сообщила о смерти бывшего премьера СССР Николая Рыжкова (рас.) — Lenta.ru, 2024.
^ ^а ^б US designates additional individuals and Russian bank under Ukraine-related sanctions and issues third Executive Order targeting sectors of Russian economy — 2014.
^ ^а ^б United States: Crisis In The Crimea: Sanctions Update 3 — Mondaq, 2014.
^ ^а ^б US Sanctions 2.0; "Additional Costs" Levied On Russian Banks & Billionaires - Full List (анг.) // Zero Hedge / D. Ivandjiiski, T. Backshall — 2014.
^ Список депутатов Верховного Совета СССР 11 созыва, па-расейску: {{{1}}}
^ Совет Федерации единодушно проголосовал за введение войск в Украину, позволив Путину действовать «в легитимном поле» Архівавана 12 жніўня 2014. // Новая газета, март 2014
^ COUNCIL DECISION 2014/145/CFSP // Official Journal of the European Union, 17.3.2014
^ Як БНФ дамогся праўды пра Чарнобыль, Сяргей Навумчык
^ Як віцябляне перамаглі АЭС, Сяргей Навумчык, «Народная Воля», 1.12.2018

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

[_6d60d8bb79d47520-1] а ^б Nikolaj I. Ryschkow // Munzinger Personen (ням.)

[_2c6b2891cb1ae66b-2] а ^б Умер глава перестроечного правительства СССР Николай Рыжков (рас.) — Коммерсантъ, 2024.

[_45680ebdce2bcd9c-3] а ^б Матвиенко сообщила о смерти бывшего премьера СССР Николая Рыжкова (рас.) — Lenta.ru, 2024.

[_41865a1c540aecc7-4] а ^б US designates additional individuals and Russian bank under Ukraine-related sanctions and issues third Executive Order targeting sectors of Russian economy — 2014.

[_2ec1e98e99f063e7-5] а ^б United States: Crisis In The Crimea: Sanctions Update 3 — Mondaq, 2014.

[_61fe596c4a828bb8-6] а ^б US Sanctions 2.0; "Additional Costs" Levied On Russian Banks & Billionaires - Full List (анг.) // Zero Hedge / D. Ivandjiiski, T. Backshall — 2014.

[7] Список депутатов Верховного Совета СССР 11 созыва, па-расейску: {{{1}}}

[8] Совет Федерации единодушно проголосовал за введение войск в Украину, позволив Путину действовать «в легитимном поле» Архівавана 12 жніўня 2014. // Новая газета, март 2014

[9] COUNCIL DECISION 2014/145/CFSP // Official Journal of the European Union, 17.3.2014

[10] Як БНФ дамогся праўды пра Чарнобыль, Сяргей Навумчык

[11] Як віцябляне перамаглі АЭС, Сяргей Навумчык, «Народная Воля», 1.12.2018

[1]

[4]

[5]

[6]

[2]

[3]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]