Малельня Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы (Відзы)
| Помнік сакральнай архітэктуры | |
Малельня Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы
| |
 Малельня Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы
| |
| Краіна | Беларусь |
| Мястэчка | Відзы |
| Каардынаты | 55°23′46.54″ пн. ш. 26°38′00.51″ у. д. / 55.3962611° пн. ш. 26.633475° у. д.Каардынаты: 55°23′46.54″ пн. ш. 26°38′00.51″ у. д. / 55.3962611° пн. ш. 26.633475° у. д. |
| Канфэсія | стараверства[d] |
| Архітэктурны стыль | мадэрн |
| Аўтар праекту | Лявон Вітан-Дубейкаўскі |
| Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Малельня Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы на мапе Беларусі   Малельня Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы | |
 Малельня Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы на Вікісховішчы
| |
Малельня Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы — помнік архітэктуры пачатку XX стагодзьдзя ў Відзах. Знаходзіцца ў цэнтры мястэчка, на гістарычнай Угорскай вуліцы. Дзейнічае. Твор архітэктуры мадэрну. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Мураваную стараверскую малельню ў Відзах збудавалі ў 1907—1910 гадох паводле праекту архітэктара Лявона Вітан-Дубейкаўскага.
Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Помнік архітэктуры мадэрну. Гэта прастакутны ў пляне будынак зь 5-граннай апсыдай накрыты 2-схільным дахам. З боку галоўнага фасаду венчык праразаецца 3-яруснай вежай (васьмярык на 2 чацьверыках), завершанай купалам. Над алтарнай часткай — драўляны 8-гранны барабан з купалам. Працяглыя бакавыя фасады рытмічна падзяляюцца высокімі аркавымі аконнымі праёмамі ў прафіляваных ліштвах з лучковымі броўкамі і падаконнымі нішамі. Цаглянай муроўкай выконваюцца элемэнты дэкору — кутнія лапаткі, прафіляваныя карнізы і цягі, а таксама пасак гарадкоў. Адноўленую па разбурэньні ў Першую сусьветную вайну паўднёвую сьцяну падпіраюць 2 бэтонныя трыкутныя контрфорсы.
У інтэр’еры захоўваецца абраз пачатку XІX стагодзьдзя «Сьвяты Мікола Цудатворца»[1].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007. С. 38.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
|
Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 213Г000181 |