Гісторыя цацак 2

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гісторыя цацак 2
па-ангельску: Toy Story 2
Жанр бадзі-муві[d], флэшбэк-фільм[d], фэнтэзійны фільм[d] і кінакамэдыя[d]
Рэжысэр
Сцэнарыст
Прадусар
Кампазытар
Апэратар
Вытворчасьць Pixar[d]
Распаўсюд InterCom[d], Fórum Hungary[d], Netflix і Дыснэй+[d]
Дата выхаду 24 лістапада 1999, 4 лютага 2000[4][5], 3 лютага 2000[6] і 1999
Працягласьць 92 хвіліна
Краіна
Мова ангельская мова
Бюджэт 90 000 000 $[7]
Прыбытак 497 400 000 $[8] і 245 852 179 $[7]
Папярэдні Гісторыя цацак
Наступны Гісторыя цацак: Вялікія ўцёкі[d]
Старонка на IMDb
Афіцыйны сайт

«Гісторыя цаца́к 2» (па-ангельску: Toy Story 2) — амэрыканскі кампутэрны анімацыйны камэдыйны фільм 1999 году рэжысэра Джона Ласэтэра, прадусаваны студыяй анімацыі Pixar дзеля Walt Disney Pictures[9]. Гэта другая частка ў франшызе «Гісторыя цацак» і працяг фільму «Гісторыі цацак» (1995). Першапачаткова Walt Disney Pictures задумала працаваць над фільмам самастойна ў невялікім будынку, аддзеленым ад Pixar, бо большасьць асноўнага пэрсаналу Pixar была занятая працай над «Жыцьцём жука» (1998). Калі сюжэтныя часткі апынуліся шматспадзеўнымі, Дыснэй пачала падрыхтоўваць фільм да выпуску, але Pixar быў незадаволены якасьцю фільма. Ласэтэр і сюжэтная каманда перапрацавалі ўвесь сюжэт за адзіныя выходныя. Не зважаючы на тое, што на распрацоўку большасьці фільмаў студыі Pixar патрабаваліся гады, прызначаную дату выпуску перанесьці было нельга, таму графік вытворчасьці «Гісторыі цацак 2» быў сьціснуты ў дзевяць месяцаў[10].

Сюжэт[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Эндзі рыхтуецца адправіцца ў каўбойскі лягер разам з Ўудзі, але выпадкова разьдзірае Ўудзі руку падчас гульні. Эндзі сыходзіць безь яго, а пазьней Ўудзі знаходзіць Хрыпуна, цацачнага пінгвіна са зламанай пішчалкай. Калі маці Эндзі выстаўляе Хрыпуна на продаж у двары, Ўудзі ратуе яго ад продажу, але ў працэсе яго скрадае прагны калекцыянэр цацак на імя Эл Макўігін, уладальнік крамы цацак. У кватэры Эла Ўудзі даведваецца, што ягоны асабісты вобраз заснаваны на галоўным героі тэлевізійнага шоў 1950-х гадоў пад назвай «Ўудзівая загарадзь», і разам з Джэсі, канём Бычае Вока і Сьмярдзючым Пітам-дасьледчыкам іх плянуецца прадаць у музэй у Токіё, але Ўудзі мае намер вярнуцца да Эндзі, што вельмі раззлавала Джэсі. Піт тлумачыць, што музэй зацікавіцца калекцыяй толькі ў тым выпадку, калі яна будзе поўная, і бяз Ўудзі яны будуць вернутыя на захоўваньне, што выклікае спохват кляўстрафобіі ў Джэсі.

Эл выпадкова цалкам адрывае руку Ўудзі падчас вырабу плянаваных фатаграфіяў усёй калекцыі, таму ён выклікае рамонтніка цацак, які павінен прыйсьці наступнай раніцай, каб выправіць Ўудзі. У тую ноч, пакуль Эл сьпіць, Ўудзі спрабуе вярнуць сваю руку назад і уцячы, але ягоная спроба сабатуецца, калі тэлевізар Эла раптоўна ўключаецца, пры гэтым абуджаючы Эла. Ўідзі вінаваціць Джэсі, калі знаходзіць пульт ад тэлевізара перад ёй. На наступны дзень прыходзіць рамонтнік і прымацоўвае руку Ўудзі на месца. Ўудзі выяўляе, што Джэсі калісьці належала дзяўчыне на імя Эмілі, якая ў выніку перарасла яе і аддала іншым. Піт папярэджвае Ўудзі, што той самы лёс чакае яго і тады, калі Эндзі падрасьце, тады як ён будзе адвечна існаваць у музэі. Ўудзі вырашае застацца на радасьць астатнім.

Тым часам Баз, Гэм, містэр Бульбяная галава, сьпіралевы сабака і дыназаўр Рэкс выправіліся ў місію па выратаваньні Ўудзі ў цацачную краму Эла. Падчас пошуку Ўудзі Баз знаходзіць палічку з вялікай колькасьцю цацак сваёй сэрыі. Адзін з Баз Лайт’ераў, якія захоўваюцца ў краме, арыштоўвае Эндзівага База і замыкае яго ў зьняволеньні ў кардоннай скрынцы. Новы Баз, які лічыць, што ён ёсьць сапраўдным касьмічным рэйнджарам, далучаецца да іншых цацак, якія прымаюць яго за Эндзінава База. Выявіўшы плян Эла, яны ўваходзяць у яго жылы дом праз шахту ліфта. Эндзінавы Баз ратуецца і перасьледуе іх, але выпадкова вызваляе імпэратара зла Зурга, які ідзе за Базам з мэтай зьнішчыць яго. Нарэшце, цацкі знаходзяць Ўудзі, але той адмаўляецца вяртацца дадому. Баз нагадвае Ўудзі, што сапраўднай мэтай цацкі ёсьць тое, каб дзеці гулялі зь імі. Ўудзі разумее, што Баз мае рацыю, і просіць астатніх пэрсанажаў «Ўудзівай загарадзі» пайсьці зь ім да Эндзі. Аднак Піт адмаўляецца і раскрывае, што на самой справе ён быў адказны за сарваньне папярэдняй спробы ўцёкаў Ўудзі, бо ён хоча апынуцца ў музэі, бо ніколі не падабаўся дзецям, якія ніколі зь ім не гуляліся. Нечакана ў кватэру вяртаецца Эл і кладзе цацак у чамадан, выпраўляючыся ў аэрапорт.

Крытыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Рэцэнзенты высока ацанілі працяг франшызы, адзначыўшы, што новы фільм паводле якасьці не саступае альбо нават пераўзыходзіць першы фільм[11]. На сайце збору рэцэнзіяў Rotten Tomatoes фільм мае рэйтынг ухваленьня 100% на аснове 169 аглядаў, зь сярэднім рэйтынгам 8,68/10. Паводле ўласнага рэйтынгу гэтага парталу, фільм уваходзіць у сьпіс 100 найлепшых фільмаў усіх часоў[12]. На Metacritic фільм мае адзнаку 88 балаў з 100 магчымых, заснаваных на 34 крытычных водгуках, што сьведчыць пра агульнае ўхваленьне.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ https://www.imdb.com/title/tt0120363/
  2. ^ https://www.adorocinema.com/filmes/filme-22323/
  3. ^ https://www.interfilmes.com/filme_14633_Toy.Story.2.html
  4. ^ http://www.sfi.se/sv/svensk-filmdatabas/Item/?itemid=40952&type=MOVIE&iv=Basic
  5. ^ http://www.d-zine.se/filmer/toystory2.htm
  6. ^ IMDb (анг.) — 1990.
  7. ^ а б Box Office Mojo (анг.) — 1999.
  8. ^ Box Office Mojo (анг.) — 1999.
  9. ^ «Toy Story 2». Turner Classic Movies.
  10. ^ Iwerks, Leslie (2007). «The Pixar Story». Leslie Iwerks Productions.
  11. ^ Price, David (2008). «The Pixar Touch». New York: Alfred A. Knopf. — С. 185. — ISBN 978-0-307-26575-3.
  12. ^ «Top 100 Movies of All Time». Rotten Tomatoes.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]