Баляслаў Берут

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Баляслаў Берут
5 лютага 1947 — 21 лістапада 1952
Папярэднік Уладзіслаў Рачкевіч
Наступнік Аляксандар Завадзкі
31 сьнежня 1944 — 4 лютага 1947
Папярэднік Уладзіслаў Рачкевіч
21 лістапада 1952 — 18 сакавіка 1954
Папярэднік Юзаф Цыранкевіч[d]
Наступнік Юзаф Цыранкевіч[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 18 красавіка 1892(1892-04-18)[1][2][3][…]
Памёр: 12 сакавіка 1956(1956-03-12)[4][1][2][…] (63 гады)
Партыя:
Сужэнец: Małgorzata Fornalska[d] і Janina Górzyńska-Bierut[d]
Дзеці: Aleksandra Jasińska-Kania[d], Krystyna Bierut-Maminajszwili[d] і Jan Chyliński[d]
Адукацыя:
Узнагароды:
ордэн Крыжа Грунвальду I клясы ордэн Будаўнікоў Народнай Польшчы мэдаль „За Варшаву 1939—1945“ мэдаль Перамогі і Свабоды Партызанскі крыж

Баляслаў Бе́рут (польск. Bolesław Bierut; 18 красавіка 1892, Руры каля Любліну — 12 сакавіка 1956, Масква, РСФСР, СССР) — партыйны і дзяржаўны дзяяч, першы прэзыдэнт Польскай Народнай Рэспублікі.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і з-пад Тарнабжэгу[6] (Падкарпацкае ваяводзтва), сын Войцеха Берута і Мар’яны Салямеі з Вольскіх[7].

З 1918 году ў Камуністычнай партыі Польшчы. У 1933—1939 гадох адбываў турэмны тэрмін у Польскай Рэспубліцы.

У 1947—1952 гадох быў прэзыдэнтам ПНР[8].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в г Boleslaw Bierut // Encyclopædia Britannica (анг.)
  2. ^ а б в г Bolesław Bierut // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  3. ^ а б в г Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  4. ^ а б в г Берут Болеслав // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  5. ^ а б Deutsche Nationalbibliothek Record #118851500 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
  6. ^ Smoleń M. Encyklopedia Białych Plam. — Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne, 2000. S. 30-39.
  7. ^ Chyliński J. Jaki był Bolesław Bierut. Wspomnienia syna. — Warszawa, 1999. S. 27, 210.
  8. ^ БЭ. — Мн.: 1996 Т. 2. С. 123.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]