Райсн

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Райсн (Беларусь)
רייסן
Чыставы рукапіс паэмы Rajsn, якую Кульбак даслаў для публікацыі ў часопісе Di cukunft
Жанр: паэма
Аўтар: Мойшэ Кульбак
Мова арыгіналу: ідыш
Год напісаньня: 1922
Публікацыя: 1922
Выдавецтва: Цукунфт, Нью-Ёрк
Пераклад на беларускую: Райсн (Беларусь)
Электронная вэрсія
Мойшэ Кульбак

«Райсн» ці «Белару́сь» (на ідышы: רייסן) — паэма Мойшэ Кульбака, якая ўпершыню была надрукавана ў лютым 1922 году ў Нью-Ёрку ў часопісе «Цукунфт»[1]. Паэма апявае краявіды Беларусі й яе насельнікаў. Беларускі перакладнік Сяргей Шупа параўноўвае паэму Мойшэ Кульбака з «Новай зямлёй» Якуба Коласа й балядамі Адама Міцкевіча[1].

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Знаўца творчасьці Мойшэ Кульбака Сяргей Шупа адзначае, што паняцьці Райсн і Беларусь шмат у чым супадаюць — гістарычна і геаграфічна, яны існуюць як бы ў розных вымярэньнях, як два паралельныя сусьветы ў адной часапрасторы[1]. Райсн — паняцьце габрэйскай мэнтальнай геаграфіі, якое называе гістарычную тэрыторыю пражываньня габрэяў на беларускіх землях[1]. Тэрыторыя Райсн фактычна заўсёды супадала з тэрыторыяй Беларусі, прычым калі лякалізацыя Беларусі з часам мянялася і ўдакладнялася — гэтак жа паралельна за ёй перамяшчалася ў прасторы і Райсн[1]. Можна таксама вызначыць наступнае значэньне тэрміну Райсн — гэта тэрыторыя, дзе суседзі габрэяў размаўлялі па-беларуску[2].

Аднак ужо на пачатку ХХ стагодзьдзя гэты тэрмін у габрэйскім асяродзьдзі ўспрымаўся як архаічны, старасьвецкі, легендарны — нешта са старонак старадаўніх рукапісаў і з народных легендаў[1]. Згадваў пра яго з 1918 годзе ў часопісе «Крывічанін» Вацлаў Ластоўскі:

« У жывой мове, як і ў старых друках, Беларусь па-жыдоўску называецца Райсэн. Цікава, што пад найменьнем «Райсэн» жыды разумеюць ня толькі цэнтральную Беларусь, але і найдалей на ўсход і захад высунутыя беларускія акраіны…[1] »

Гісторыя твору[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Стварыць паэтычны сьвет краіны Райсн Кульбак задумаў на чужыне, калі ён на некалькі гадоў пакінуў родны край[1]. У Бэрліне, у 1921 годзе, у яго раптам абудзілася вострая настальгія, якая дала яму натхненьне напісаць самыя свае райснскія (ці беларускія) творы[1]. Верш «Вяльля і Нёман» у паэме нагадвае настальгічны верш «Вяльля» ў паэме «Конрад Валенрод» Адама Міцкевіча, напісанай таксама неўзабаве пасьля таго, як паэт пакінуў родны край[3].

Вяльля й Нёман (Dі Vіlje un der Njeman)
У ноч, калі месяц зь нябёсаў — як срэбная зьліва,
Зьяўляецца зь Нёмана постаць літоўскага воя,
А побач зь Вяльлі выплывае дзяўчына шчасьліва —
Вейкі даўгія, а кудзеры зблытаны з мокрай травою.
Крочыць нясьмела, ды больш не хаваецца ў хвалі…
І Нёман імкне напярэймы — абняць яе цела тугое,
Цалуе ў зялёныя вочы, што шчасьцем блішчаць і тугою,
А потым адносіць на дно ў крышталёвыя сінія залі…

— вершаваны пераклад Андрэя Хадановіча, пераклад зь ідышу Сяргея Шупы і Вольфа Рубінчыка[4]

Іншы райсьнец і паэт Аўром Лесін(en) надрукаваў твор «Райсн» у сваім прэстыжным літаратурным часопісе «Цукунфт» ў Нью-Ёрку ў лютым 1922 году й назваў твор «паэмай трывалай, сьвежай, прымітыўнай прыземленасьці», у якім паэт стварае са звычайных вяскоўцаў клясычных герояў — як габрэяў, так і негабрэяў, якія «выпраменьваюць сьвежы духмяны водар палёў, лясоў і рэк»[2].

Перакладнік паэмы Сяргей Шупа адзначае:

« «У вуснах наратара паэма гучыць як успамін, як мара, як пераказаная сямейная сага — вельмі хочацца ўбачыць у ёй элемэнты аўтабіяграфічнасьці. Кульбака ўсё жыцьцё вабіла да сябе яго прымроеная, ідылічная краіна Райсн, яна клікала яго далей і далей на Ўсход, ён ішоў за ёй — з Бэрліну ў Вільню, зь Вільні ў Менск — але ўрэшце на месцы яе знайшоў рэальнасьць бязьлітаснага сьвету»[1]. »

Пераклад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Упершыню на беларускую мову частковы пераклад паэмы «Райсн» зрабіў Язэп Семяжон у 1970 годзе[2]. У 2022 годзе ў у 117 выпуску часопіса Дзеяслоў быў упершыню надрукаваны цалкавіты пераклад паэмы «Райсн» на беларускую мову, вершаваны пераклад ажыцьцявіў беларускі паэт і перакладнік Андрэй Хадановіч, а пераклад зь ідышу зрабілі Сяргей Шупа і Вольф Рубінчык[5][1]. У 2022 годзе таксама выйшаў двухтомнік Мойшэ Кульбака. Першы том быу выдадзены на ідыш, мове арыгіналу[6]; у другі том уключылі лацінскую трансьлітарацыю вершаў ды іх пераклад на беларускую мову[7].

На расейскую мову твор пераклаў ураджэнец Менску Аляксандар Рывін. На ангельскую мову Райсн пераклаў Леанард Вольф.

Ушанаваньне памяці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • У 1950-я габрэйскі знакаміты паэт Герц Гросбард выпусьціў плястынкі з найграньнем тэкстаў клясычных твораў габэйскай літаратуры XІX-ХХ стагодзьдзя на ідышы[8]. На другой зь дзесяці пласьцінак ёсьць урывак паэмы Райсн. Гросбард чытае на літаратурным, літоўскім вымаўленьні, у той час, як Кульбак пісаў у беларускім вымаўленьні: усе ой у арыгінале гучаць як эй.
  • У 2014 г. выйшаў музычны альбом гурта «Літвакус», названы «Райсн» у гонар знакамітай паэмы[9].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]