Пётар (Карпусюк)

	Пётар (Карпусюк)
япіскап Дзятлаўскі, вікары Наваградзкай епархіі
	25 сьнежня 2014 — 6 чэрвеня 2020
япіскап Смаргонскі, вікары Наваградзкай епархіі
	25 сьнежня 2013 — 25 сьнежня 2014
япіскап Друцкі, вікары Віцебскай епархіі
	11 красавіка 2006 — 25 сьнежня 2013
Наступнік	Яўсевій
япіскап Бабруйскі і Быхаўскі
	24 сьнежня 2004 — 27 сьнежня 2005
Папярэднік	Лявонці (Бондар)
Наступнік	Сафроні (Юшчук)
Япіскап Тураўскі і Мазырскі
	24 ліпеня 1992 — 24 сьнежня 2004
Наступнік	[[Стэфан (Нешчарэт)\|]]
Адукацыя	Маскоўская духоўная акадэмія[d] (1986); Маскоўская духоўная семінарыя[d] (1982);
Дзейнасьць	сьвятар
Нарадзіўся	5 студзеня 1959; Берасьце, БССР, СССР;
Памёр	6 чэрвеня 2020 (61 год)
Прыняцьце сьвятога сану	23 красавіка 1982
Прыцяцьце манаства	18 сакавіка 1982
Япіскапская хіратонія	24 ліпеня 1992
Узнагароды
	Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Япіскап Пётар (у сьвеце Віктар Пятровіч Карпусюк; нарадзіўся 5 студзеня 1959, Берасьце — 6 чэрвеня 2020) — беларускі праваслаўны дзяяч, япіскап.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхоўваўся бяз бацькі. У 1977—1979 гадах служыў у арміі. Службу нёс ля Лаўры прыпадобнага Сергія ў Сергіевым Пасадзе Маскоўскае вобласьці РСФСР. У 1979 годзе паступіў у Маскоўскую духоўную сэмінарыю, у 1982 годзе ў Маскоўскую духоўную акадэмію, якую скончыў у 1986 годзе са ступеньню кандыдата багаслоўя. 18 сакавіка 1982 году пастрыжаны ў манахі, а 23 красавіка рукапакладзены ў ерадыяканы. Ад 1982 году нёс паслушаньне іпадыякана Найсьвяцейшага Патрыярха Маскоўскага Пімена (Ізьвекава). 15 красавіка 1989 году рукапакладзены ў ерэі, пасьля ўзьведзены ў сан ігумена. У 1990 годзе ўзьведзены ў сан архімандрыта й прызначаны аканомам Троіца-Сергіевае лаўры. У 1992 годзе прызначаны духоўнікам і будаўніком у стаўрапігіяльны Крыжаўзьнясенскі жаночы манастыр у Дамадзедаўскім раёне Маскоўскае вобласьці.

24 ліпеня 1992 году ў Пакроўскім катэдральным саборы Віцебску хіратанісаны на япіскапа Тураўскага й Мазырскага. 24 сьнежня 2004 году пераведзены на Бабруйскую й Асіповіцкую катэдру. 27 сьнежня 2005 году на рашэньне Сыноду вызвалены ад кіраваньня Бабруйскай япархіяй. 11 красавіка 2006 году прызначаны япіскапам Друцкім, вікарам Віцебскае й Аршанскае япархіі.

Памёр 6 чэрвеня 2020 году ^[1].