Прафэсіянал (фільм, 1981)

	Прафэсіянал;
	па-француску: Le Professionnel
Жанр	крымінальны фільм[d], шпіёнскі фільм[d], драматычны фільм[d], трылер[d], баявік[d] і містэрыйны фільм[d]
Рэжысэр	Жорж Лятнэр[d];
Сцэнарыст	Жорж Лятнэр[d]; Жак Адыяр[d]; Патрык Аляксандар[d]; Мішэль Адыяр[d];
Прадусар	Жан-Поль Бэльмандо; Жорж Дансыжэ[d]; Аляксандар Мнушкін[d];
У ролях	Жан-Поль Бэльмандо; Жан Дэсаі[d]; Рабэр Асэн[d]; Бэрнар-П’ер Данад’ё[d]; Сыр’ель Клер[d]; Элізабэт Маргані[d]; Жан-Люі Рышар[d]; Мішэль Бон[d]; Мары-Крыстын Дэкуар[d];
Кампазытар	Эньё Марыконэ;
Апэратар	Анры Дэкай[d];
Мантаж	Мішэль Давід[d]
Вытворчасьць	StudioCanal[d]
Распаўсюд	Gaumont Film Company[d] і Netflix
Дата выхаду	1981 і 8 студзеня 1982
Працягласьць	108 хвіліна
Краіна	Францыя;
Мова	француская мова
	Старонка на IMDb

«Прафэсіяна́л» (па-француску: Le Professionnel) — францускі баявік 1981 году працы рэжысэра Жоржа Лятнэра. Галоўную ролю ў фільме выканаў Жан-Поль Бэльмандо. Кінастужка заснаваная на рамане 1976 году «Сьмерць тонкаскурых жывёлаў» Патрыка Аляксандра^[2]^[3]^[4]^[5]. Фільм меў камэрцыйны посьпех па выхадзе ў кінатэатрах і стаў чацьвертым паводле колькасьці праглядаў мастацкім фільмам у Францыі 1981 году пасьля твораў «Нешчасьліўцы», «Індыяна Джонз: Шукальнікі страчанага каўчэга» і «Ліс і пёс». Музыку да фільму склаў Эньё Марыконэ, а галоўная тэма «Chi Mai» стала інструмэнтальным гітом, а апасьля клясыкай.

Сюжэт[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прапусьціць

Увага: ніжэй знаходзіцца зьмест, які раскрывае сюжэт твору.

Францускі сакрэтны агент Жасьлен Бамон (Жан-Поль Бэльмандо) выпраўляецца на заданьне з мэтай забіць палкоўніка Нджалу (П’ер Сэнтон), дыктатара выдуманай афрыканскай краіны Малагаві. Аднак перш чым ён пасьпявае выканаць сваю місію, палітычная сытуацыя рэзка зьмяняецца, і францускія спэцслужбы адмяняюць місію і выдаюць Бамона малагавійскім уладам. Пасьля доўгага несправядлівага суда, падчас якога Бамону пхаюць наркотыкі, яго прысуджаюць да доўгатэрміновага адбываньня пакараньня ў перавыхаваўчым лягеры.

Агент два гады знаходзіцца ў турме, фактычна ў стане рабства, жорсткага абыходжаньня, пакут і шматлікіх катаваньняў. Пасьля дзёрзкіх уцёкаў зь сябрам-мурынам (Сыдыкі Бакаба) ён вяртаецца ў Францыю і паведамляе францускім спэцслужбам аб сваім прыбыцьці, абяцаючы, што заб’е Нджалу, які цяпер знаходзіцца ў Францыі з афіцыйным візытам, такім чынам адпомсьціўшы людзям, якія яму здрадзілі. Сакрэтная служба ў адказ наводзіць іншых агентаў на сьлед Бамона. Тым ня менш, Бамон кожным разам застаецца на крок наперадзе іх, зьневажаючы і забіваючы некаторых з сваіх галоўных здраднікаў. Зьдзекуючыся з былых калегаў, Бамон бесьперашкодна перамяшчаецца паміж сваім старым домам, дзе жыве ягоная жонка Жанна (Элізабэт Маргані), і домам сваёй палюбоўніцы Алісы Ансэлен (Сыр’ель Клер), супрацоўніцы спэцслужбаў. Грозны камісар Разэн (Рабэр Асэн), не зважаючы на жорсткія і даволі эфэктыўныя мэтады ў спалучэньні зь лютай нянавісьцю і пагардай да Бамона, церпіць няўдачу ў сваім паляваньні, у выніку чаго Бамон яго забівае. Пасьля забойства Бамон забірае ў нябожчыка пасьведчаньне асобы і навешвае на яго сваю бляху жандара, падкідваючы, такім чынам, блытаніну ў шэрагі спэцслужбаў і часова дэзарыентуючы ахову Нджалы. У рэшце рэшт Бамон прымушае агента спэцслужбаў застрэліць дыктатара. Пакуль урадавыя чыноўнікі раяцца з вышэйшымі ўладамі, Бамон, выканаўшы сваю місію, павольна ідзе да гэлікоптэра Нджалы, але па атрыманьні загада ад вышэйшых ураднікаў паліцыянты застрэльваюць Бамона.

Тут скончваецца зьмест, які раскрывае сюжэт твору.

Крытыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Калі фільм выйшаў у кінатэатрах, яго ўспрынялі неадназначна. Сярод станоўчых водгукаў France Soir адзначала, што фільм выдатны, мае разумны сцэнар, натхнёны вельмі добрым раманам Патрыка Аляксандра. Выданьне таксама адзначала галоўнага пэрсанажа, чые дзеі захапляюць гледачоў, і ўсё гэта мае долю гумару. Выданьне Les Nouvelles Littéraires падкрэсьліла, што пры праглядзе «Прафэсіянала» робіцца вельмі весела. Ты ня менш, у сваім аглядзе Cinema 81 выдала фільму адмоўную рэцэнзію, адзначыўшы, што «Прафэсіянал» даказвае, што Жорж Лятнэр страціў свой талент.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ https://www.zweitausendeins.de/filmlexikon/?sucheNach=titel&wert=45978
^ «French Movie Reviews: The Professional». Le Film Guide.
^ Powrie, Phil (1997). «French Cinema in the 1980s». Clarendon Press. — С. 141. — ISBN 9780198711193.
^ Craddock, Jim (2006). «Videohound’s Golden Movie Retriever». Cengage Gale. — С. 501. — ISBN 9780787689803.
^ Bourlez, Fabrice; Vinciguerra, Lorenzo (2013). «Pourparlers: Deleuze entre art et philosophie». Épure. — С. 124. — ISBN 9782915271607.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прафэсіянал (анг.) на сайце IMDb
Прафэсіянал на сайце «Rotten Tomatoes» (анг.)

[_ee9580e970f2c64d-1] ttps://www.zweitausendeins.de/filmlexikon/?sucheNach=titel&wert=45978

[2] «French Movie Reviews: The Professional». Le Film Guide.

[3] Powrie, Phil (1997). «French Cinema in the 1980s». Clarendon Press. — С. 141. — ISBN 9780198711193.

[4] Craddock, Jim (2006). «Videohound’s Golden Movie Retriever». Cengage Gale. — С. 501. — ISBN 9780787689803.

[5] Bourlez, Fabrice; Vinciguerra, Lorenzo (2013). «Pourparlers: Deleuze entre art et philosophie». Épure. — С. 124. — ISBN 9782915271607.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]