Міхаіл Мартынюк
Міхаіл Мартынюк | |
 | |
| Дата нараджэньня | 20 сьнежня 1925 |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 16 верасьня 2017 (91 год) |
| Месца сьмерці | |
| Занятак | матэматык, прафэсар унівэрсытэту |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар фізыка-матэматычных навук[d] |
Міхаі́л Міро́навіч Мартыню́к (20 сьнежня 1925, Ліхачы[1], Пружанскі павет Палескага ваяводзтва, Другая Рэч Паспалітая — 16 верасьня 2017, Масква, Расея) — савецкі і расейскі навуковец. Доктар фізычна-матэматычных навук, заслужаны прафэсар Расейскага ўнівэрсытэту дружбы народаў.
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і Мірона Мікалаевіча Мартынюка, быў старэйшым у сям’і зь яшчэ шасьцю дзецьмі[2]. З 1933 року навучаўся ў Ліхацкай польскай школе[3], з 1938 — у пружанскай гімназіі імя Адама Міцкевіча[4], пасьля прыходу Саветаў перайшоў у сярэднюю школу №2 і ўвесну 1941 року скончыў 7 клясаў.
З пачаткам нямецка-савецкай вайны Ліхачы былі акупаваныя нацыстамі. 17 ліпеня 1942 року Міхалаў бацька быў расстраляны немцамі з усімі мужчынамі вёскі ў пакараньне за напад партызанаў на паліцэйскі ўчастак, сам Міхась уратаваўся толькі дзякуючы веданьню нямецкай мовы[2]. Пасьля сканчэньня акупацыі служыў у зэнітным артылерыйскім палку і працаваў настаўнікам нямецкай мовы ў мясцовай школе. У 1947 скончыў Пружанскую пэдагагічную вучэльню[3], навучаўся завочна ў Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце, працаваў настаўнікам у вёсках Краснае, Руднікі, мястэчку Малечы, месьце Івацэвічах.
У 1955 року пераехаў у Маскву, дзе выкладаў у электратэхнічным тэхнікуме[3]. У 1959 року паступіў у асьпірантуру Маскоўскага абласнога пэдінстытуту(ru). З 1963 выкладаў фізыку ва ўнівэрсытэце дружбы народаў імя Патрыса Люмумбы. Прафэсар катэдры дастасоўнае фізыкі, заслужаны прафэсар унівэрсытэту[5].
Аўтар больш як 120 навуковых працаў і навучальных дапаможнікаў, у тым ліку дзьвюх манаграфіяў.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Мартынюк 2006. С. 5.
- ^ а б Дарья Грекулова. По следам воспоминаний // Дружба. — Российский университет дружбы народов, 30 июня 2010. — № 12 (1386). — С. 4.
- ^ а б в Зялевіч, Алена (26 кастрычніка 2017) Адданы сын навукі: 16 верасня не стала Міхаіла Міронавіча Мартынюка. Раённыя будні.
- ^ Юры Зялевіч. Вышэй крыжоў і ордэнаў узнагарода — вучні вашы… // «Раённыя будні». — 5 кастрычніка 2002. — С. 3.
- ^ Заслуженные профессора Университета (рас.) Главная / О РУДН / Кадровый состав. Российский университет дружбы народов. Праверана 23 сьнежня 2015 г.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Михаил Мартынюк. Зигзаги жизни: Автобиографическая повесть; Трудный путь в науку. — М.: Издательство Российского университета дружбы народов, 2006. — 221 с. — ISBN 9785209009597
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Каталёг кніг Міхаіла Мартынюка (рас.)
- Патэнты Міхаіла Мартынюка (рас.)