Дзягільна
| Дзягільна | |
| трансьліт. Dziahiĺna | |
| |
| Першыя згадкі: | XVI стагодзьдзе |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Койданаўскі |
| Сельсавет: | Койданаўскі |
| Насельніцтва: | 397 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1716 |
| Паштовы індэкс: | 222712 |
| СААТА: | 6222817026 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°41′5″ пн. ш. 27°4′36″ у. д. / 53.68472° пн. ш. 27.07667° у. д.Каардынаты: 53°41′5″ пн. ш. 27°4′36″ у. д. / 53.68472° пн. ш. 27.07667° у. д. |
Дзягільна на мапе Беларусі ±   Дзягільна | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Дзя́гільна[1] — вёска ў Койданаўскім сельсавеце Койданаўскага раёну Менскай вобласьці Беларусі. За 4 км ад Койданава, 39 км ад Менску, 6 км ад чыгуначнай станцыі Койданава.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вядома з XVI стагодзьдзя пад назвай Дзягільна Вялікая, Дзягільна Малая. У 1588 г. у Койданаўскай воласьці належала магнатам Радзівілам, мела 51 валоку зямлі. Паводле інвэнтару 1621 г., фальварак Койданаўскага графства. Сяляне плацілі чынш, адбывалі паншчыну, іншыя павіннасьці. У 1883 г. адкрыты дзьве школы граматы, у кожнай вучылася па 16 хлопчыкаў. У XIX ст. належала шляхціцам Янушкевічам. У пачатку XX ст. у Койданаўскай воласьці Менскага павету, 91 двор, 464 жыхары. Помнікі: на брацкай магіле 32 савецкіх воінаў, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну; магіла пісьменьніка і дасьледчыка Казахстану Адольфа Янушкевіча.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 2010 год — 397 жыхароў
- 1 студзеня 2004 году — 163 двары, 378 жыхароў
- 1999 год — 369 жыхароў
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 176
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.
- Dziahilnia // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom II: Derenek — Gżack. — Warszawa, 1881. — S. 261