Антымінс

Антымінс (царк.-слав. антиминсъ, грэц. αντιμήνσιον) — 4-вугольная льняная ці шаўковая хуста з выявамі «Палажэньня Хрыста ў труну» ў цэнтры і 4 эвангелістаў па вуглах, з зашытымі мошчамі. Прызначалася для накрыцьця прастола ў царкоўным алтары. Пры неабходнасьці сам антымінс мог выконваць функцыі прастолу для царкоўнай службы. Выявы на антымінсах маглі быць вышытыя, вытканыя, намаляваныя, надрукаваныя^[a]. У Вялікім Княстве Літоўскім існавала практыка падпісаньня антымінсаў царкоўнымі іерархамі для кантролю за іх продажам і выкарыстаньнем.

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Сьвятар К. Нікольскі засьведчыў, што адным зь першых антымінсаў з надрукаванай выявай быў той, які кіеўскі мітрапаліт Іоў Барэцкі 25 сакавіка 1627 году асьвяціў на зьдзяйсьненьне боскай літургіі ў царкве Раства Найсьвяцейшай Багародзіцы ў сяле Аравічы на Палесьсі^[1].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Костантин Никольский. Об антиминсах православной русской церкви. — С. 119+уклейка

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Валерый Пазнякоў. Антымінс. // Вялікае Княства Літоўскае. Энцыклапедыя. Т. 3. Дадатак. А-Я – Менск, 2010. С. 31
Костантин Никольский. Об антиминсах православной русской церкви. — С.-Петербург, 1872

	Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна: дадаць інфармацыю. выправіць артаграфію. вікіфікаваць артыкул. дадаць катэгорыі.

[2] Сьвятар К. Нікольскі засьведчыў, што адным зь першых антымінсаў з надрукаванай выявай быў той, які кіеўскі мітрапаліт Іоў Барэцкі 25 сакавіка 1627 году асьвяціў на зьдзяйсьненьне боскай літургіі ў царкве Раства Найсьвяцейшай Багародзіцы ў сяле Аравічы на Палесьсі^[1].

[1] Костантин Никольский. Об антиминсах православной русской церкви. — С. 119+уклейка

[a]

[1]