5,45×39 мм

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
5,45×39

Тып патрона: Прамежкавы патрон
Краіна-вытворца: Сьцяг СССР СССР
Гісторыя вытворчасьці:
Канструктар: У. М. Сабельнікаў
Час стварэньня: 1972
Вытворца: Сьцяг Расеі ТПЗ

Сьцяг Расеі БПЗ

Характарыстыкі:
Даўжыня патрона, мм: 57
Сапраўдны калібр кулі, мм: 5,6
Маса кулі, г: 3,2 — 5,2
Дыямэтар шыі набойніцы, мм: 6,29
Дыямэтар пляча набойніцы, мм: 9,25
Дыямэтар асновы набойніцы, мм: 10
Пачатковая хуткасьць кулі, м/с: 915
Энэргія кулі, Дж: 1316

Набоі 5,45×39 мм — прамежкавы патрон, прыняты на ўзбраеньне войскаў СССР у 1974 годзе, разам з аўтаматам АК-74.

Маркіроўка Маса патрона/кулі, г Даўжыня патрона, мм Пачатковая хуткасьць, м/с Дульная энэргія, Дж Кучнасьць (R50 на 100 м), см
5,45×39 7Н6 10,5/3,43 57 880 1328 2,5
5,45×39 7Н10 10,7/3,62 57 880 1400 3
5,45×39 7Н22 10,75/3,68 57 890 1430 3
5,45×39 7Н24 ?/4,15 ? 840 ? ?
5,45×39 7У1 ??/5,2 ? 303 239 ?
5,45×39 7Х3 6,6/— 56,8


Мадэфікацыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Патрон у разрэзе:A — мэталічная абалонка, B — сталёвы сярдэчнік, C — пустацела выемка, D — свінцовая ўстаўка, E — парахавы зарад (набой), капсуль не паказаны

5,45×39 7Н6 (5,45 ПС)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Набой абразцу 1974 года, са звычайнай куляй у стальным сардэчніку. Куля не афарбаваная, чырвоны лак гэрмэтызатара. Нягледзячы на тое што гэта звычайны (немадэрнізаваны) патрон, ён выдае амаль лепшыя паказчыкі па кучнасці (на дыстанцыі да 50 м) сярод патронаў 5,45×39. Маса кулі — 3,4 г; маса сярдэчніка (са сталі маркі Ст10) — 1,43 г; пачатковая хуткасьць — 880—900 м/с. У цяперашні час не выпускаюцца.

5,45×39 7Н24 (5,45 БС)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Набоі з бранябойнай куляй БС. Куля ня мае спэцыяльнай афарбоўкі. Маса кули — 4,15 г. Маса сярдэчніка — 2,1 г, сярдэчнік робіцца з вальфрам-кадміевага сплаву. Вытворца — ФГУП ПО «Вымпел» (г. Амурск).

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Федосеев С. Л. Оружие современной пехоты: иллюстрированный справочник. Часть 1 / С. Л. Федосеев. — М.: ООО «Издательство Астрель»: ООО «Издательство АСТ», 2001.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]