Спортынг Лісабон

	Спортынг
Поўная назва	Sporting Clube de Portugal
Заснаваны	1 ліпеня 1906
Горад	Лісабон, Партугалія
Стадыён	Эштадыю Жузэ Алваладэ; Умяшчальнасьць: 50 095
Прэзыдэнт	Фрэдэрыку Варандаш[d]
Галоўны трэнэр	Рубэн Амарым[d];
Чэмпіянат	Прымэйра-Ліга
· 2022—2023	4 месца
	Галерэя здымкаў у Вікісховішчы; sporting.pt (парт.) (анг.)

«Спо́ртынг» (па-партугальску: Sporting) — партугальскі футбольны клюб з гораду Лісабону. 19-разовы чэмпіён Партугаліі, 16-разовы ўладальнік Кубка Партугаліі, 8-разовы ўладальнік Супэркубка Партугаліі. Уладальнік Кубка кубкаў (1964).

Клюб быў заснаваны ў Лісабоне 1 ліпеня 1906 году, ён зьяўляецца клюб «Вялікай тройкі» (парт. Tres Grandes) футбольных клюбаў Партугаліі разам з «Бэнфікай» і футбольным клюбам «Порту». У спартовым клюбе «Спортынг», куды ўваходзяць ня толькі футбольныя гульцы, але й спартоўцы іншых відаў спорту, налічваецца больш за 100 тысячаў зарэгістраваных чальцоў^[1]. Спартоўцы й заўзятары часьцяком называюць сябе «ільвамі» (парт. Leões). На працягу першага стагодзьдзя існаваньня клюбу, каманда й спартоўцы заваявалі 3 спартовыя алімпійскія залатыя мэдалі, а таксама шмат срэбраных і бронзавых мэдалёў і тысячы нацыянальных і рэгіёнальных перамогаў^[2]. У пэрыяд стварэньня клюбу Жазэ Алваладэ жадаў зрабіць яго ў самы вялікі клюб Эўропы. На сёньня колькасьць прыхільнікаў клюбу па ўсім сьвеце налічвае больш за тры мільёны^[3].

«Спортынг» быў адным з чальцоў-заснавальнікаў Партугальскай лігі ў 1933 годзе, клюб ніколі не вылятаў з галоўнага дывізіёна партугальскага футбола, разам зь іншымі грандамі партугальскага футболу «Порту» і «Бэнфікай». «Спортынг» зьяўляецца трэцім самым пасьпяховым партугальскім футбольным клюбам, маючы на сваім рахунку 44 тытулы.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заснаваньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюб паўстаў у 1906 годзе ў выніку расколу спартова-грамадзкага таварыства, бо адны лічылі, што клюб павінен засяродзіць увагу на грамадзкіх мерапрыемствах, а іншыя адчувалі, што ўсе сілы павінны быць накіраваны на спартовыя аспэкты клюбу. Жуліё дэ Араўжа, які пасьля стаў прэзыдэнтам «Спортынга», адзначыў што рознагалосьсі адбываліся ня толькі ў дачыненьні да разьмяшчэньня клюбу, бо ў клюбу мелася некалькі штаб-кватэр, але таксама й у дачыненьні да мэтаў клюбу — перавага сацыяльных або спартовых аспэктаў клюбу.

Гэты пэрыяд нявызначанасьці ў канчатковым выніку прывёў да расколу паміж двума бакамі. Жазэ Гаваза быў адным зь першых, хто адмовіўся ад ад арыгінальнага клюбу й разам з двума дзясяткамі іншымі чальцоў, заснаваў яшчэ адзін клюб на грошы свайго дзеда. Віскондзі дэ Алваладэ пагадзіўся на стварэньне новага клюбу й даў яму значную суму грошай, а таксама пляцоўку там, дзе й па сёньня месьціцца клюб, а таксама стаў старшынём савета дырэктароў як «асацыяваны пратэктар» новага клюбу.

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 10 лютага 2024 году

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
1	Бр	Антоніё Адан	1987
2	Аб	Матэўс Рэйс	1995
3	Аб	Джэрэмі Сэнт-Юстэ	1996
4	Аб	Сэбастыян Каатэс (капітан)	1990
5	ПА	Хідэмаса Морыта	1995
8	Нап	Пэдру Гансалвіш	1998
9	Нап	Віктар Д’ёкерэш	1998
10	Нап	Маркус Эдўардс	1998
11	ПА	Нуну Сантуш	1995
12	Бр	Франка Ісраэль	2000
13	Аб	Луіш Нэту	1988
17	Нап	Франсішку Трынкан	1999
20	Нап	Паўліньню	1992

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
21	Нап	Жэні Катаму	2001
22	Аб	Іван Фрэснэда	2004
23	ПА	Даніел Браганса	1999
25	Аб	Гансалу Інасью	2001
26	Аб	Усман Дыямандэ	2003
42	ПА	Мортэн Юльман	1999
43	Аб	Жуан Муніс	2005
45	Аб	Рафаэл Пантэлу	2003
47	Аб	Рыкарду Эшгаю	1993
72	Аб	Эдуарду Куарэжма	2002
80	ПА	Каба Куандрэдзі	2001
83	Нап	Рафаэл Камашу	2000