РГН

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
РҐН

Зьнешні выгляд РҐН
Тып ручная граната
Краіна паходжаньня СССР
Гісторыя выкарыстаньня
Войны Аўганска-савецкая вайна
Першая расейска-чачэнская вайна
Другая расейска-чачэнская вайна
Вайна ў Абхазіі (1992—1993)
Вайна ў Паўднёвай Асэтыі (2008)
Вайна на Данбасе
Гісторыя вытворчасьці
Дата стварэньня 1942
Вытворчасьць 1981 — дагэтуль
Характарыстыкі
Вага 0,29 кг
Даўжыня 113 мм
Дыямэтар 60 мм

Выбуховае рэчыва А-IX-1 (96% гексаґен, 4% воску)
Маса выбуховага рэчыва 0,097 кг
Мэханізм дэтанацыі Запал УДЗ

РҐН-42 (па-расейску: Ручная граната наступательная — «ручная граната наступальная»; Індэкс ГРАУ — 7Г21) — ручная супрацьпяхотная аскепкавая ўдарна-дыстанцыйная ґраната, прызначаная для паразы жывое сілы супраціўніка на блізкіх адлегласьцях. Радыюс паразы аскепкамі ґранаты — 15 м, радыюс магчымае паразы — 35 м.

Узрывальнік РҐН узводзіцца толькі праз 1,3—1,8 пасьля таго, як будзе адпушчаны ахоўны рычаг. Калі на працягу гэтага часу ўзрывальнік адчуе адчувальнае скалынаньне, ён здымаецца з баявога напяцьця й ґраната не выбухае; гэта засьцерагае ад няшчасных выпадкаў пры выпадкова закінутай побач ґранаце. Далей дэтанатар пераходзіць у стан, пры якім ґраната выбухае ад удару аб цэль. Калі выбух ґранаты не адбыўся ад дэтанатара ўдарнага дзеяньня (напрыклад, пры трапленьні ў глыбокі сьнег ці траву), то выбух ґранаты адбываецца праз 3,2—4,2 пасьля вызваленьня прыціскнога рычага. Перад кідком варта выдаліць ахоўнае кола, прыціснуўшы рычаг пальцамі да корпуса ґранаты.

Баявая ґраната фарбуецца ў аліўкава-шэры колер.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]