Міхась Станюта

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Міхась Станюта
Аўтапартрэт. 1935 г.
Імя пры нараджэньні Міхаіл Пятровіч Станюта
Дата нараджэньня 1 кастрычніка 1881
Месца нараджэньня Ігумен
Дата сьмерці 2 студзеня 1974
Месца сьмерці
Месца пахаваньня
Занятак партрэт
Жанры партрэт
Працы «Партрэт дачкі» (1923), «Партрэт мастака М. Філіповіча» (1925)
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Станюта.

Міха́сь (Міхаі́л Пятро́віч) Станю́та (1 кастрычніка 1881, Ігумен, цяпер Менская вобласьць, Беларусь2 студзеня 1974) — беларускі жывапісец, пэдагог. Бацька Стэфаніі Станюты.

Біяграфічныя зьвесткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вучыўся ў школе маляваньня Янкеля Кругера (1908—11), Дзяржаўных вольных мастацкіх майстэрнях у Маскве (1918—20). 3 1920 загадчык аддзела выяўленчага мастацтва Галоўпалітасьветы БССР, сакратар аб’яднаньня мастакоў БССР (з 1924), Усебеларускага аб’яднаньня мастакоў (1927—30). Выкладаў маляваньне ў школах, мастацкіх студыях і гуртках (1920—39). Адзін з ініцыятараў і арганізатараў Менскай гарадзкой мастацкай выстаўкі (1921).

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Працаваў у станковым жывапісе (тэматычная карціна, партрэт, пэйзаж, натурморт), графіцы. Сюжэтна-тэматычныя карціны вызначаюцца актуальнасьцю тэматыкі, выразнасьцю кампазыцыі й малюнка, абагульненасьцю формы, пастознасьцю і колеравай насычанасьцю: «Шклозавод» (1924), «Бэтоншчыкі» (1927), «Будаўніцтва Ўнівэрсытэцкага гарадка» (1928), «На будоўлі» (1929), «Ліцейны цэх» (1931). Значнае месца займаў партрэт: «Бежанец», «Аўтапартрэт» (абодва 1921), «Партрэт дачкі» (1923), «Партрэт мастака М. Філіповіча» (1925), «Студэнт» (1927), «Ударнік» (1928), «Беларус» (1944), «Хлопчык у кепцы» (1949), «Партрэт старога» (1952), «Калгасьніца» (1961) і інш. Аўтар пэйзажаў: «Прыцемкі», «Вечар» (абодва 1920), «Дарогі і хвоі» (1923), «Разбураны Менск» (1944), «Цэнтральны сквэр» (1951), «Зімой у парку» (1965).

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]