Менавіта таму

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вокладка выданьня 1912 року

«Just So Stories for Little Children» (па-беларуску: Гісторыі для маленькіх дзетак пра тое, чаму гэтак) — складанка твораў брытанскага пісьменьніка Рэд’ярда Кіплінга. Гэта выдуманыя тлумачальныя гісторыі(en), кшталту фантазіяў пра адрозьненьні між жывёламі, якія ёсьць аднымі з найлепшых Кіплінгавых твораў.

Апісаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Упершыню «чамучкавыя» гісторыі былі выдадзеныя ў 1902, ды адказвалі на дзіцячыя пытаньні пра тое, «чаму гэтак сталася». Прадвесьнікам гэтых казак стала апавяданьне Кіплінга «Адкуль зьявіўся страх», уключанае ў «Другую кнігу джунгляў» (1895). У ім Маўглі даведваецца, адкуль у тыгра пасы на скуры.

«Менавіта таму» звычайна апавядаюць пра тое, як пэўная жывёла займела свой сучасны выгляд, ці то з дапамогаю чалавека, ці то нейкага іншага чыньніка. Так, Кіт мае малюсенькую глотку, бо праглынуў марака, які ў ягоным чэраве зьвязаў плот, каб Кіт ня мог праглынуць больш людзей. Вярблюд атрымаў горб ад джына ў пакараньне за адмову працаваць (горб дазваляе вярблюду працаваць даўжэй безь перапынку на падсілкаваньне). Леапардавыя плямы намаляваў яму этыёп (пасьля таго, як сам расфарбаваўся ў чорны колер). Кенгуру займела магутныя заднія лапы, даўгі хвост і спосаб перасоўвацца падскокамі пасьля таго, як цэлы дзень уцякала ад дынга, пасьля чаго папрасіла нейкае бажышча стаць непадобнай да іншых жывёлаў.

Склад гісторыяў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ілюстрацыя да гісторыі «Як зьявіўся альфабэт», выданьне 1912 року
  1. «Адкуль у Кіта такая глотка» — чаму вялікі кіт ёсьць такую дробную ежу.
  2. «Чаму ў вярблюда горб» — як лянівы вярблюд быў пакараны горбам.
  3. «Адкуль у насарога скура» — чаму скура насарогаў уся ў складках.
  4. «Адкуль у леапарда плямы» — чаму леапарды плямістыя.
  5. «Сланяня/Адкуль у Слана хобат» — як слановы хобат стаў даўгім.
  6. «Баляда старога кенгуру» — як кенгуру ператварыўся з шэрае поўсьцевае жывёлы з кароткімі лапамі ў даўганогую хвастатую.
  7. «Адкуль узяліся браняносцы» — як вожык і чарапаха ператварыліся ў першых браняносцаў.
  8. «Як быў напісаны першы ліст» — апавядае пра сям’ю першабытных людзей: Тэгумая Бапсулая (бацька), Тэшумаю Тэвіндроў (маці) і Тафімаю Мэталюмаю (дачка) — адзіныя пэрсанажы, якія зьяўляюцца ў некалькіх казках. У гэтай апавядаецца пра тое, як Тафімая перадала сваёй маці маляваны ліст.
  9. «Як зьявіўся альфабэт» — Тафі з бацькам вынаходзяць першабытную форму альфабэту.
  10. «Краб, што гуляў з морам» — тлумачыць прыроду прыліваў і адліваў.
  11. «Кот, што гуляў сам па сабе» — наўдаўжэйшая гісторыя ад усіх, апавядае пра прыручэньне чалавекам усіх жывёлаў, акрамя ката.
  12. «Матылёк, які тупаў» — як Саламон пазбавіўся ад клапотных жонак і ўратаваў гонар матылька.

Адаптацыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Менавіта тамусховішча мультымэдыйных матэрыялаў