Лякаматыў Плоўдзіў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Лякаматыў Плоўдзіў
Поўная назва Професионален футболен клуб Локомотив 1926 Пловдив
Заснаваны 25 ліпеня 1926
Горад Плоўдзіў, Баўгарыя
Стадыён Лякаматыў
Умяшчальнасьць: 13 000[1]
Прэзыдэнт Хрыста Бонеў[d]
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Першая прафэсійная ліга
 · 2022—2023 5 месца
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
Афіцыйны сайт

«Лякаматыў» (па-баўгарску: Локомотив) — баўгарскі футбольны клюб з гораду Плоўдзіва. Заснаваны ў 1926 годзе. Чэмпіён Баўгарыі (2004).

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На працягу ўсёй гісторыі клюбу ён перажыў шэраг складаных рэарганізацый. Збольшага яны былі зьвязаныя з палітычным станам у Баўгарыі ў камуністычны пэрыяд з 1944 па 1989 гады, што прывяло да зьмены існасьці спартовых клюбаў ва ўсёй краіне, каб адпавядаць гэтак званай савецкай мадэлі. Уласна для «Лякаматыву», гэтыя зьмены прывялі да зьліцьця дзьвюх асобных камандаў, якія адрозьніваліся паміж сабою паводле сваёй сутнасьці. Для таго, каб зразумець паходжаньне сучаснага клюбу, гісторыю «Лякаматыву» можна падзяліць на дзьве асноўныя часткі. Першая зь іх адносіцца да клюбу «Спортклюб», а іншая зьвязаная з чыгункай і рабочай камандай ЖСК.

Увесну 1922 году быў закладзены спартовы клюб «Караджа», калі некалькі аматарскіх футбольных камандаў у адным з раёнаў Плоўдзіва вырашылі стварыць уласную каманду, каб браць удзел у чэмпіянаце Плоўдзіва. Праз два гады, у 1924 годзе, у тым жа раёне быў створаны яшчэ адзін спартовы клюб з назовам «Атлетык». 25 ліпеня 1926 году «Караджа» і «Атлетык» аб’ядналіся і стварылі агульны клюб «Спортклюб»[3]. Каманда абрала белы, чорны і чырвоны колеры ў якасьці асноўных для сваёй формы і гербу. На той час у Баўгарыі існавалі толькі рэгіянальныя чэмпіянаты, таму «Спортклю» браў удзел у розыгрышы чэмпіянату Плоўдзіва, спачатку ў другім дывізіёне да 1933 году, а потым і ў першым. У 1940 годзе дружына здабыла тытул чэмпіёнаў Плоўдзіва. Пасьля клюб далучыўся да навастворанага Нацыянальнага дывізіёну, які ўлучаў 10 найлепшых клюбаў краіны. Аднак, праз Другую сусьветную вайну турнір быў прыпынены, але каманда брала ўдзел у Царскім кубку, двойчы дасягаючы фіналаў у 1940 і 1942 гадах.

У той жа час у сярэдзіне 1930-х гадоў чыгуначны прафэсійны зьвяз рабочых і маракоў пачаў ствараць шматлікія культурныя і спартовыя арганізацыі ва ўсёй краіне. Работнікі чыгункі таксама стварылі спартовы клюб у Плоўдзіве, бо горад ёсьць адным з асноўных чыгуначных цэнтраў краіны. 13 чэрвеня 1935 году быў закладзены клуб ЖСК (баўг. Железничарски спортен клуб). Асблівых посьпехаў клюб ня меў, нашмат саступаючы гулоўным клюбам гораду «Спортклюбу» і «Боцеву». Аднак, да 1940 году паказьнікі клюбу палепшыліся і ў 1944 годзе каманда здабыла перамогу ў чэмпіянаце Плоўдзіва.

У 1944 годзе з усталяваньнем савецкае ўлады ў краіне пачалася рэарганізацыя футбольных клюбаў. У горадзе пачаўся працэс аб’яднаньняў клюбаў. Да «Спортклюбу» былі далучаныя некалькі армянскіх камандаў зь ніжэйшых дывізіёнаў, як то «Шант» і «Ерэван». Таксама зьліцьцё адбылося з каталіцкім клюбам «Парчавіч». Празь неславянскае паходжаньне назвы ўлады перайменаваны ў «Славію».

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 11 лютага 2024 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
3 Сьцяг Баўгарыі Аб Калаян Костаў 2004
4 Сьцяг Баўгарыі Аб Марцін Паскалеў 2001
5 Сьцяг Баўгарыі Аб Тодар Паўлаў 2004
6 Сьцяг Баўгарыі ПА Хрыста Іваноў 2000
7 Сьцяг Сэнэгалу Нап Бабакар Дыён 1997
11 Сьцяг Баўгарыі Нап Пэтар Андрэеў 2004
12 Сьцяг Баўгарыі Аб Эфэ Алі 2003
14 Сьцяг Баўгарыі Нап Дзімітар Іліеў (капітан) 1988
16 Сьцяг Баўгарыі Нап Крыстыян Пешаў 1997
17 Сьцяг Баўгарыі ПА Марцін Райнаў 1992
21 Сьцяг Бразыліі Нап Эвандру Коста 1996
22 Сьцяг Баўгарыі ПА Івайла Іваноў 2002
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
23 Сьцяг Харватыі Бр Дзінка Горкаш 1999
32 Сьцяг Баўгарыі Нап Іван Міхайлаў 2003
44 Сьцяг Баўгарыі Аб Ангел Ляскаў 1998
71 Сьцяг Францыі Аб Аліўе Камдэм 2002
81 Сьцяг Баўгарыі Бр Крыстыян Томаў 2002
91 Сьцяг Калюмбіі Аб Хорхэ Сэгура 1997
Сьцяг Сэрбіі Аб Мілаш Петравіч 1990
Нацыянальны сьцяг Беларусі ПА Уладзімер Мядзьведзь (ар. Пірын) 1999
Сьцяг Францыі Нап Яан Баі 1996
Сьцяг Баўгарыі Бр Марцін Лукаў 1993
Сьцяг Бэльгіі Нап Мішы Нтэлё 2001

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]