Казімер Хршчановіч

Казімер Хршчановіч
	Казімер Хршчановіч
Род дзейнасьці	архітэктар
Дата нараджэньня	1794
Месца нараджэньня	маёнтак Бястроск
Дата сьмерці	8 траўня 1871
Месца сьмерці	8 траўня 1871
Месца вучобы	Віленскі ўнівэрсытэт (1819);
Занятак	архітэктар
Дзеці	Леў Хршчановіч[d]
Узнагароды	;
	Казімер Хршчановіч у Вікісховішчы

Казіме́р-Віке́нці Хршчано́віч (1794; маёнтак Бястроск каля былой вёскі Шунеўка, цяпер Докшыцкі раён, Віцебская вобласьць, Беларусь — 8 траўня 1871) — менскі губэрнскі архітэктар, вядомы як аўтар многіх значных будынкаў Менску.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў шляхетнай сям’і ў маёнтку Бястроск, цяпер Докшыцкі раён Віцебскай вобласьці^[1]. У 1813 годзе паступіў у Віленскі ўнівэрсытэт, які скончыў у 1819 годзе атрымаўшы навуковую ступень кандыдата філязофіі, пасьля чаго некалькі гадоў займаўся выкладчыцкай дзейнасьцю. У сакавіку 1824 году быў прызначаны памочнікам унівэрсытэцкага архітэктара. Пасьля здачы дадатковых экзамэнаў у траўні 1825 атрымаў дыплём архітэктара^[2].

13 кастрычніка 1825 году Хршчановіч быў прызначаны менскім губэрнскім архітэктарам, на пасадзе якога праслужыў амаль 40 гадоў (у адстаўку выйшаў у 1863). У 1836 узьведзены ў ранг тытулярнага саветніка^[2].

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аўтар праекту Пішчалаўскага замку (1825).

У 1830-х пабудаваў гарадзкую бальніцу й вайсковы шпіталь на сёньняшняй вуліцы Фрунзэ^[3].

У 1844 годзе на Францішканскай вуліцы (сучасная вуліца Леніна) паводле праекту Хршчановіча ўзьведзены будынак менскай мужчынскай гімназіі, пабудаваны ў стылі клясыцызму. Быў разбураны ў 2-й палове 1940-х гадоў у працэсе рэканструкцыі вуліцы Леніна^[4]. Таксама ў гэтым годзе паводле ягонага праекту быў пабудаваны дом Аскельрода (сёньня Рэвалюцыйная, 8)^[1].

У 1847 годзе К. Хршчановіч садзейнічаў узьвядзеньню царквы Марыі Магдаліны ў Менску^[3].

У 1850-я гады спраектаваў новы комплекс архірэйскага падвор’я. Прымаў удзел у рэканструкцыі Марыінскага касьцёла. У 1857 годзе на рагу вуліцаў Падгорнай і Скобелеўскай — сучасныя вуліцы Карла Маркса й Чырвонаармейская пабудаваны Дом Гаўсмана^[4]. Разбураны ў канцы 1930-х гадоў пры будаўніцтве будынку ЦК КПБ^[4]. У 1870 стварыў Аляксандраўскі сквэр^[3].

Паводле ягонага праекту пабудаваная адміністрацыйная ўстанова ў Барысаве (1844) і дом Ліпко (1847) у Пінску^[1].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ ^а ^б ^в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 17: Хвінявічы — Шчытні. — 512 с. — ISBN 985-11-0279-2 С. 66
^ ^а ^б Казимир Хрщанович(недаступная спасылка) (рас.)
^ ^а ^б ^в Лазука Б.А. Беларуская архітэктура XIX - пачатку XX стагоддзя // Гісторыя сусветнага мастацтва. Рускае і беларускае мастацтва XIX - пачатку XX стагоддзя. — Беларусь, 2011. — С. 333. — 431 с. — ISBN 978-985-01-0880-7
^ ^а ^б ^в Дойлідства Беларусі. Частка 4 (Л-МЕНСК. МЕХАНІЧНЫ ЗАВОД)

[БелЭн-1] а ^б ^в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 17: Хвінявічы — Шчытні. — 512 с. — ISBN 985-11-0279-2 С. 66

[КХ-2] а ^б Казимир Хрщанович(недаступная спасылка) (рас.)

[ЛАЗ-3] а ^б ^в Лазука Б.А. Беларуская архітэктура XIX - пачатку XX стагоддзя // Гісторыя сусветнага мастацтва. Рускае і беларускае мастацтва XIX - пачатку XX стагоддзя. — Беларусь, 2011. — С. 333. — 431 с. — ISBN 978-985-01-0880-7

[МБМ-4] а ^б ^в Дойлідства Беларусі. Частка 4 (Л-МЕНСК. МЕХАНІЧНЫ ЗАВОД)

[1]

[2]

[3]

[4]