Дзьмітры Рагозін

	Дзьмітры Рагозін
	па-расейску: Дмитрий Рогозин
Намесьнік старшыні ўрада Расеі
	23 сьнежня 2011 году — па сёньняшні дзень
Прэзыдэнт:	Уладзімер Пуцін
Прэм’ер-міністар:	Дзьмітры Мядзьведзеў
пастянны пасол Расеі ў НАТО
	2 студзеня 2008 — 23 сьнежня 2011
Прэзыдэнт:	Уладзімер Пуцін
Прэм’ер-міністар:	Дзьмітры Мядзьведзеў
Папярэднік:	Канстанцін Тоцкі
Наступнік:	Аляксандар Глушка
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	21 сьнежня 1963; Масква, Расейская СФСР, СССР
Партыя:	Народная партыя Расейскай Фэдэрацыі[d] (2003); Радзіма (2006); Great Russia[d];
Сужэнец:	Тацьцяна Генадзьеўна Рагозіна
Дзеці:	Сын Аляксандар Рагозін
Бацька:	Алег Канстанцінавіч Рагозін
Маці:	Тамара Васільеўна Рагозіна
Адукацыя:	вышэйшая (1985)
Узнагароды:	; ; ордэн святога дабравернага вялікага князя Дзімітрыя Данскога[d] ганаровы доктар Варонескага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[d] (2015) узнагародная зброя[d] мэдаль Сталыпіна[d]
	Дзьмітры Рагозін у Вікісховішчы

Дзьмітры Алегавіч Рагозін (па-расейску: Дмитрий Олегович Рогозин 21 сьнежня 1963; Масква, РСФСР, СССР, зараз Расея — дзяржаўны дзяяч Расеі, навуковец. Да 2006 году займаўся акрамя навуковаю дзейнасьцю палітычным жыцьцём Расеі. Быў сябрам грамады «Радзіма».

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў месьце Масква 21 сьнежня 1963 году ў сям’і вайскоўцаў. Тата — Алег Канстанцінавіч Рагозін быў генералам. Матка — Тамара Васільеўна Рагозіна (Пракоф’ева) была лякаркай.

Навука[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вучыўся ў школе, дзе вывучалі францускую мову паглыблена. У 1978 годзе ўступіў у камсамол. У 1981 годзе паступіў Маскоўскі ўнівэрсітэт імя М. Ламаносава на аддзяленьне журналістыкі. У 1982 годзе жаніўся на Тацьцяне Серабраковай (зараз Рагозіна). Вывучыў чатыры мовы: Ангельская мова, італьянская мова, чэская мова, гішпанская мова. У 1986 годзе закончыў вучобу ў ВНУ. У 1988 годзе закончыў партыйнае ВНУ ў Маскве.

Работа[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пасьля заканчэньня вучобы займаў пасады ў камсамоле. Пасьля распаду СССР рабіў у розных навуковых установах. Адначасова спрабаваў займацца палітычнай дзейнасьцю. Аднак няўдала. У 1993 годзе спрабаваў на выбарах папасьць у Дзяржаўную Думу Расеі, але прайграў.

Пасол Думы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У сакавіку 1997 году Дз. Рагозін набраў 37,91 адсоткі галасоў і быў выбраны ў Думу. Там быў яры вораг Б. Ельцына. Выступаў нацыяналістычнымі казаньнямі. У 1998—1999 гадах спрабаваў адсунуць ад улады Ельцына.

Прыход У. Пуціна[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пасьля прыходу да ўлады Пуціна Дз. Рагозін пачаў рабіць чыноўніцкую кар’еру. 22 студзеня 2004 году вёў перамовы з Эўрасаюзам па візавых адносінах. 9 студзеня 2008 году Рагозін прызначаны паслом Расеі пры НАТО^[1]. 23 сьнежня 2011 году прызначаны намесьнікам старшыні ўрада Расеі^[2]. Зараз Рагозін адказвае за ваенна-прамысловую дзейнасьць ва ўрадзе Расеі.