Вусач
| Звычайны вусач | |
 | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы |
| Надкляса | Рыбы |
| Кляса | Касьцявыя рыбы |
| Сямейства | Карпавыя |
| Род | Барбусы |
| Від | Звычайны вусач |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Barbus barbus | |
 |
Гэты від занесены ў Чырвоную кнігу Рэспублікі Беларусь і ахоўваецца законам. |
Звычайны вусач (па-лацінску: Barbus barbus) — рыба сямейства карпавых атрада карпападобных. Уключаны ў сьпіс рэдкіх і зьнікаючых рыб Эўропы, Чырвоную кнігу Міжнароднага саюзу аховы прыроды, Чырвоную кнігу Рэспублікі Беларусь, Чырвоную кнігу Расейскай Фэдэрацыі, Чырвоную кнігу Ўкраіны, Чырвоную кнігу Польшчы[1].
Апісаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Даўжыня 40—60, часам да 90 см, маса 2—3, зрэдку да 10 кг. Цела доўгае, амаль цыліндрычнае, спінка зеленавата-жаўтаватая, аліўкава-зялёная, брушка белаватае, бураватае. Спінны і хваставы плаўнікі цёмныя, астатнія чырванаватыя. На рыле 4 вусікі (адсюль назва). Корміцца чарвямі, лічынкамі насякомых, малюскамі, ракападобнымі, воднымі расьлінамі. Мяркуюць, што ікра ядавітая.
Распаўсюджанасьць і жыцьцёвы арэал[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Жыве на ўчастках рэк з галечным і камяністым грунтам і хуткай плыньню. Пашыраны ў многіх рэках Эўропы. У Беларусі ёсьць у рэках басэйна Нёмана, Дняпра і Буга. Мясцовыя назвы: на Дняпры — мірон, радзей марэна, марона, на Нёмане — келб, або марскі келб.