БТР-70
| БТР-70 | |
|---|---|
 | |
| Тып танка: | бронетранспартэр |
| Краіна-вытворца: | СССР, Румынія |
| Павозка (экіпаж), чал.: | 2 |
| Дэсант, чал.: | 8 |
| Гісторыя: | |
| Час эксплюатацыі: | з 1976 |
| Выкарыстаньне: | СССР, Расея, Украіна, Беларусь, Вугоршчына, Нэпал |
| Гісторыя вытворчасьці: | |
| Гады вытворчасьці: | з 1972 |
| Памеры: | |
| Маса, т: | 11,5 |
| Даўжыня, мм: | 7,535 |
| Шырыня, м: | 2,800 |
| Вышыня, м: | 2,235…2,320 |
| База, м: | 4,400 |
| Каляя, м: | 2,380 |
| Клірэнс, м: | 0,475 |
| Браня: | |
| Тып брані: | сталёвая катаная |
| Лоб корпусу, мм: | 8…10 |
| Борт корпусу, мм: | 6 |
| Карма корпусу, мм: | 6 |
| Лоб вежы, мм: | 6 |
| Борт вежы, мм: | 6 |
| Карма вежы, мм: | 6 |
| Узбраеньне: | |
| Вэртыкальны нахіл: | −5…+30 |
| Гарызантальны нахіл: | 360 |
| Далёкасьць стральбы, км: | 1…2 (ККВТ) 1,5 (ККТ) |
| Прыцэл: | ПП-61АМ |
| Кулямёт: | 1 × 14,5-мм ККВТ 1 х 7,62-мм ККТ |
| Тэхнічныя характэрыстыкі: | |
| Тып рухавіка: | два ЗМЗ-4905 |
| Магутнасьць рухавіка, к.с.: | 2 × 120 |
| Хуткасьць па шашы, км/г: | 80 |
| Хуткасьць па перасечанай мясцовасьці, км/г: | 9…10 на плаву |
| Запас ходу, км: | 400…600 |
| Тып падвескі: | індывідуальная тарсіённая з гідраўлічнымі амартызатарамі |
| Пераадольваемы ўздым, адс.: | 30 |
| Пераадольваемая сьценка, м: | 0,5 |
| Пераадольваемы роў, м: | 2 |
| Пераадольваемы брод, м: | плывучы |
| Выявы ў Вікісховішчы | |
БТР-70 — савецкі бронетранспартэр — баявая колавая плывучая бранемашына, прызначаная для транспартаваньня асабовага складу мотастралковых падразьдзяленьняў і іх агнявой падтрымкі, у тым ліку й ва ўмовах ужываньня зброі масавай паразы. Бронетранспартэр БТР-70 уяўляе сабою плывучую, з кругавым браняваньнем, васьмікалёсную зь незалежнаю падвескаю (з усімі вядучымі коламі) машыну, здольную ісьці за танкамі, з ходу пераадольваць акопы, траншэі і водныя перашкоды. Узбраеньне складаецца з кулямёту ККВТ калібра 14,5 мм, і кулямёта ККТ калібра 7,62 мм.
Гісторыя стварэньня[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У мэтах падвышэньня агульных баявых і эксплюатацыйных парамэтраў БТР-60 у канструктарскім бюро Горкаўскага аўтамабільнага заводу на базе БТР-60ПБ быў распрацаваны новы бронетранспартэр. Працы вяліся пад кіраўніцтвам галоўнага канструктара І.С. Мухіна. 21 жніўня 1971 году загадам Міністэрства абароны СССР № 0141 машына была прынята на ўзбраеньне пад пазначэньнем БТР-70[1].
Сэрыйная вытворчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
З 1976 году была разгорнута сэрыйная вытворчасьць. Першапачаткова машына выпускалася на Горкаўскім аўтамабільным заводзе. З 1981 году вытворчасьць была перанесена на Арзамаскі завод аўтамабільных запасных часткаў. Першая машына была выпушчана 23 лютага 1981 году[1].
Апісаньне канструкцыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
БТР-70 уяўляе сабою баявую браняваную колавую машыну і прызначаны для транспартаваньня і агнявой падтрымкі матастралковых падразьдзяленьняў[2].
Бранявы корпус і вежа[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Корпус бронетранспартэра цалкам гермэтычны, складаецца з трох аддзяленьняў, зроблены са сталёвых бранявых лістоў і зьяўляецца апорнаю канструкцыяю, на якой ўсталяваны ўсе агрэгаты і мэханізмы машыны[2].
Сілавое аддзяленьне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У карме корпусу разьмешчана аддзяленьне сілкавальнай ўсталёўкі, у якое ўсталяваны два рухавіка, счапленьне і каробка перадач, якія змантаваны на адной раме. Ад астатніх часткаў корпусу сілавое аддзяленьне адгароджана перагародкаю, у якой маюцца люкі для доступу да рухавікоў. Таксама ў сілавым аддзяленьні разьмяшчаюцца паліўныя бакі, якія ізаляваныя ад астатніх элемэнтаў аддзяленьня[3].
Баявое аддзяленьне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У сярэдняй частцы корпусу разьмяшчаецца баявое аддзяленьне, у якім змесцавана вежавая ўсталёўка, кладкі з баекамплектам, прыборы назіраньня і іншае абсталяваньне. Акрамя таго, у баявым аддзяленьні ўсталяваныя два здвоеных трохмясцовых і два аднамесных сядушкі для месцаваньня дэсанту[3].
Аддзяленне кіраваньня[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У пярэдняй частцы корпусу знаходзіцца аддзяленьне кіраваньня, у якім разьмешчаны органы кіраваньня машынаю, прыборы назіраньня, лябёдка, радыёстанцыя і працоўныя месцы мэханіка-кіроўцы і камандзіра[3].
Узбраеньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У якасьці асноўнага ўзбраеньня выкарыстоўваецца 14,5-мм кулямёт ККВТ, найвялікая прыцэльная далёкасьць стральбы — 2 км. Баекамплект складае 500 патронаў[4].
Дадаткова ў вежавай усталёўцы ўсталяваны спараны з ККВТ 7,62-мм кулямёт ККТ. Далёкасьць стральбы якога складае да 1,5 км. Баекамплект — 2000 патронаў[4].
Сродкі назіраньня і сувязі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У склад прыбораў назіраньня камандзіра ўваходзяць тры прыборы ТНПО-115 і адзін ТПКУ-2Б, для назіраньня ў начных умовах маецца ТКН-1С, на шчытку якога ўсталяваны асьвятляльнік ОУ-3ГА-2М. У кіроўцы ўсталяваны тры ТНПО-115, а таксама маецца адзін ТПН-Б, для назіраньня ў начных умовах усталяваны прыбор ТВНО-2Б. У вежавай усталёўцы знаходзіцца прыцэл ПП-61АМ, а таксама прыбор назіраньня ТНПТ-1. У дэсанта маецца сем люкаў у корпусе для назіраньня, а таксама два прыборы назіраньня ТНП-Б[5].
Для забеспячэньня вонкавай сувязі выкарыстоўваецца радыёстанцыя Р-123М, якая зьмесцавана справа ад месца камандзіра. Для ўнутраных перамоваў выкарыстоўваецца перагаворная прылада на трох абанэнтаў Р-124[6].
Рухавік і трансьмісія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У якасьці сілкавальнай ўсталёўкі выкарыстоўваюцца два бэнзінавых рухавіка ЗМЗ-4905. Сумарная магутнасьць якіх складае 240 л.с.[5]
Трансьмісія мае пастаянна замкнутае, дэмпфэрнае счапленьне. Каробка перадач — мэханічная, мае чатыры перадпакояў і адну заднюю перадачу. На трэцяй і чацвёртай перадачах маюцца сынхранізатары[7].
Хадавая частка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Хадавая частка колавая, мае 8 колаў памерам 9—18" з раздымнымі абадамі. Шыны колаў пнэўматычныя мадыфікацыі Да-58, памерам 13,00—18", з магчымасьцю рэґуляваньня ціску ў залежнасьці ад дарожных умоваў[8].
Падвеска машыны незалежная рычажна-тарсіонная, у склад якой ўваходзяць 8 тарсіонаў, 16 рычагоў падвескі, а таксама 12 гідраўлічных амартызатараў падвойнага дзеяньня[8].
Мадыфікацыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- БТР-70КШМ — камандна-штабная машына
- БТР-70МС — машына радыёсувязі. Адсутнічае вежа, усталяваныя дадатковыя радыёстанцыі.
- БТР-70ДІ — украінская мадэрнізацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод».[9]
- БТР-7 — глыбокая ўкраінская мадэрнізацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод».[10]
- БТР-70МД — казахстанская мадыфікацыя БТР-70 з рухавіком Д-235.9Е2 (270 л.з.) узброена кулямётамі калібра 7,62 і 14,5 мілімэтру. На мадыфікацыю ўсталяваны цеплавізары ATS-10 вытворчасці турэцкае кампаніі «Аселсан».[11]
- ТАВ-77 — румынская мадыфікацыя БТР-70
- БТР-70М — мадэрнізаваны варыянт БТР-70. Усталяваны дызэльны рухавік КАМАЗ-7403 магутнасьцю 260 л.з., замест двух бэнзінавых рухавікоў, а таксама агрэгаты трансьмісіі ад БТР-80.
- БТР-70М (украінская мадыфікацыя) — мадэрнізаваны варыянт БТР-70. Мадэрнізацыя праводзілася ў рамках Дзяржаўнай абароннай замовы Харкаўскім канструктарскім бюро машынабудаваньня імя А. Марозава для абсталяваньня міратворчых падразьдзяленьняў Узброеных сілаў Украіны. Усталяваны мнагатоплеўны дызэльны рухавік замест двух бэнзінавых рухавікоў. Узбраеньне — 14,5 мм буйнакалібарны кулямёт ККВТ і 7,62 мм спараны кулямёт ККТ.[12]
- БТР-70 КБА-2 — украінская мадэрнізацыя БТР-70, вырабленая Харкаўскім канструктарскім бюро машынабудаваньня імя А. Марозава. Усталяваны дызэльны рухавік УТД-20 украінскай вытворчасьці магутнасьцю 300 л.с. замест двух бэнзінавых рухавікоў і 30-мм гармата КБА-2 замест кулямёта КПВТ. [13]
- БТР-70П — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». бронетранспартэр прызначаны для правядзеньня адмысловых паліцэйскіх апэрацыяў, а таксама выратавальных працаў. Машына абсталявана вадамётнай усталёўкаю, сыстэмамі стральбы гранатамі «ТЕРЕН-6» і выпуску слязыстага газу, рашэцістай паліцаю, сігнальным гучнагаваральнаю прыладаю, тэлевідэасыстэмаю.[14]
- КШМ «Свіцязь» — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». Камандна-штабная машына на базе БТР-70ДІ.[15]
- «Каўчэг» — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». Самаходны шпіталь на базе БТР-70ДІ.[16]
- БРЭМ-7К — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». Браняваная рамонтна-эвакуацыйная машына на базе БТР-70ДІ.[17]
Машыны на базе[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- «Нона-СВ» — савецкая экспэрымэнтальная 120-мм САУ
- 2С14 «Джала-С» — савецкая экспэрымэнтальная 85-мм супрацьтанкавая САУ.
- 1Л29 «Ртуць-Б» — станцыя перашкодаў радыёўзрывальнікам СПР-2.
- 15Я56М — Машына баявога паста МБП.
- «БТР-Космас» — дзейсная мадэль іншаплянэтнага «танка»-аўтамата для здымкаў кінастужкі «Заселены востраў».
Эксплюатанты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Сучасныя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Азэрбайджан:
- Армія Азэрбайджану — 28 БТР-70 (2010 год)[18]
- Памежныя войскі Азэрбайджану — 19 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
- Унутраныя войскі МУС Азэрбайджану — 7 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Армэнія:
- Армія Армэніі — 24 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
- МУС Армэніі — 24 БТР-152, БТР-60 і БТР-70, па стане на 2010 год[18]
- Памежныя войскі Армэніі — 18 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Аўганістан — некаторая колькасьць БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Беларусь — 446 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Босьнія і Герцагавіна — 3 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Вугоршчына — 309 БТР-70[19]
Грузія — 17 БТР-70 (1 на захоўваньні), па стане на 2010 год[18]
Замбія — 20 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Казахстан — 190 БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Кыргыстан — 25 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Паўночная Македонія — 58 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Мэксыка — 26 APC-70 (БТР-70), па стане на 2010 год[18]
Малдова — 20 БТР-70[19]
Нэпал — 135 БТР-70[19]
Пакістан — 120 БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Палестына — 50 БТР-70 са зьнятым узбраеньнем пастаўлена ў 2010 году з Расіі у якасьці гуманітарнай дапамогі[20]
Абхазія — 86 БТР-70 і БТР-80, па стане на 2007 год[21]
Расея:
- Армія Расеі — 4900 БТР-60, БТР-70, БТР-80 і БТР-90, па стане на 2010 год[18]
- Марская пяхота Расеі — больш за 500 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
- Берагавыя войскі ВМФ Расеі — 280 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Румынія — вырабляецца па ліцэнзіі пад пазначэньнем TAB-77, у пэрыяд з 1978 па 1991 годы выраблена 159 адзінкаў, пасьля распаду СССР вытворчасьць працягнута пад ліцэнзіяю РФ[20], па стане на 2010 год Румынія мае 155 TAB-77[18]
Сырыя — 1000 БТР-50, БТР-60 і БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Судан — 2 БТР-70 пастаўлены ў 2007 годзе зь Беларусі[20]
Таджыкістан — 23 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Туркмэністан — 829 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Узбэкістан — 25 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Украіна — 857 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Эстонія — 2 БТР-70, па стане на 2010 год[18]- Паўднёвая Асэтыя — 90 БТР-70 і БТР-80 у МЧСИО, па стане на 2008 год[22]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Былыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Нямецкая Дэмакратычная Рэспубліка — 1266 адзінкаў БТР-70 пастаўлены з СССР у пэрыяд з 1983 па 1990 гады, выкарыстоўваліся пад пазначэньнем SPW-70[20]
- СССР — перайшлі новым дзяржавам, якія ўтварыліся пасьля распаду СССР
Служба і баявое ўжываньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Айчынныя колавыя бронетранспартэры БТР-60, БТР-70, БТР-80, стар. 38
- ^ а б бронетранспартэр БТР-70. Тэхнічнае апісаньне, стар. 5
- ^ а б в бронетранспартэр БТР-70. Тэхнічнае апісаньне, стар. 7
- ^ а б бронетранспартэр БТР-70. Тэхнічнае апісаньне, стар. 15
- ^ а б бронетранспартэр БТР-70. Тэхнічнае апісаньне, стар. 16-17
- ^ бронетранспартэр БТР-70. Тэхнічнае апісаньне, стар. 30
- ^ бронетранспартэр БТР-70. Тэхнічнае апісаньне, стар. 20
- ^ а б бронетранспартэр БТР-70. Тэхнічнае апісаньне, стар. 22
- ^ На ўзбраеньні — інавацыі(недаступная спасылка)
- ^ БТР-70Ді Абаронца
- ^ ЦАМТО / Навіны / Казахстан прадэманстраваў мадэрнізаваны БТР-70МД
- ^ КБ імя Марозава мадэрнізавала бронетранспартэр БТР-70
- ^ Мадэрнізацыя бронетранспартэраў БТР-70 і БТР-80
- ^ БТР-70П
- ^ Свитязь
- ^ Самаходны шпіталь
- ^ Рамонтна-эвакуацыйная машына
- ^ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э The Military Balance 2010 / The International Institute for Strategic Studies. — London: Routledge, 2010. — 488 p. — ISBN 978-1857435575
- ^ а б в Army Guide - БТР-70, Бронетранспарцёр колавы
- ^ а б в г Stockholm Internation Peace Research Institute — Arms Transfers Database
- ^ Сёньня.ру — Чаму Грузія прайграе будучую вайну
- ^ Асяцінскае радыё і тэлебачанне - Узброеныя сілы Паўднёвае Асеціі
- ^ БРАНЕТАНКАВАЯ ТЭХНІКА Ў АФГАНІСТАНЕ (1979-1989)
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Турчин М.А., Мурашкин Е.М., Степнов В.Л., Волхонский Э.С., Лазарев В.Г., Лиокумович Л.Я., Столяров Н.В., Сергеев И.Н., Бровкин Б.Н., Синцов Ю.Л., Тимонин Д.А., Киселёв П.А., Виноградов И.А., Какорин В.Б., Карпунин Н.Ф., Баженов М.Д., Тихомиров В.Н. Бронетранспортёр БТР-70. Техническое описание и инструкция по эксплуатации / Китаев А.Н.. — Москва: Военное издательство, 1988.
- Отечественные колёсные бронетранспортёры БТР-60, БТР-70, БТР-80 : Журнал. — Москва: ЗАО «Редакция журнала «Моделист-конструктор», 2007. — В. Специальный выпуск. — № 1. — С. 38.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
БТР-70 — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў