Тукхум

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Тукхум — ваенна-эканамічнае або ваенна-палітычнае аб’яднаньне чачэнскіх тэйпаў. У XVI—XVII стст. паўстала дзевяць тукхумаў:

  1. Акінцы (аўхоўцы, аькхій, акокі; дзеліцца на ара-аькхій (раўнінныя акінцы — на захадзе Чачэніі) і лам-аькхій (горныя акінцы — на ўсходзе)). Больш верным этнатэрытарыяльным паняцьцем (назвай) варта лічыць аўхой (чеч. Ӏовхой)[1];
  2. Арстхой (карабулакі);
  3. Мялхінцы (мялхістынцы, маьлхій);
  4. Нохчмахкахой (ічкерынцы, Нохчый-Мокх);
  5. Тэрлой;
  6. Чантый;
  7. Чэбэрлой;
  8. Шарой;
  9. Шатой (шуатой, ітумкалінцы, шубуты).

Існуюць таксама тэйпы, што не ўваходзяць ні ў адзін тукхум.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Тесаев З.А. Институт “Мехк-Дай” в истории Чечни (Х\ I — 1-и треть XIX в.). — Грозный: Академия наук Чеченской Республики ; ФГУП Издательско-полиграфический комплекс «Грозненский рабочий», 2019. — 688 с. — 1000 экз. — ISBN 978-5-4314-0386-6.