Пушча
Пу́шча — буйны масіў густога, цяжкапраходнага лесу.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Назва ўжываецца пераважна на захадзе Беларусі й у Польшчы — зь ім атаясамліваюць уяўленьне аб старажытным некранутым лесе.[1]
Паходжаньне назваў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Назвы пушчаў паходзяць ад:[1]
- геаграфічнае становішча адносна помнікаў старажытнасьці (Белавеская пушча)
- населеных пунктаў (Гарадзенская пушча, Ружанская пушча)
- былой прыналежнасьці (Графская пушча)
- асаблівасьці лесу (Старая пушча, Цёмная пушча)
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Белавеская пушча
- Налібоцкая пушча
- Гарадзенская пушча
- Аўгустоўская пушча
- Ліпічанская пушча
- Ружанская пушча
- Графская пушча
- Катранская пушча
- Шарашоўская пушча
- Цёмная пушча
- Галубіцкая пушча
- Брыцалавіцкая пушча
- Кобрынская пушча
- Сярэдняя пушча
- Сар’янская пушча
- Старая пушча
- Сьвіслацкая пушча
- Жупранская пушча
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б В. С. Гельтман. Пушча // Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 4: Недалька ― Стаўраліт / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1985. — 598 с. — С. 308—309