Мансійская мова

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Мансійская мова
маньси, моаньсь
Ужываецца ў Расеі
Рэгіён ХМАА, Цюменская вобласьць, Сьвярдлоўская вобласьць
Колькасьць карыстальнікаў ад 938[1] да 4229 чал.
Клясыфікацыя Уральская сям'я

 Фіна-вугорская галіна
  Вугорская падгаліна
   Обска-вугорская група

Афіцыйны статус
Афіцыйная мова ў
Рэгулюецца
Статус: 6b Пад пагрозай[d][2]
Пісьмо кірыліца і Mansi alphabet[d]
Коды мовы
ISO 639-1
ISO 639-2(Б)
ISO 639-2(Т) mns
ISO 639-3 mns
SIL

Мансі́йская мова — вугорская мова фіна-вугорскае моўнае галіны, асноўная мова народу мансі. Спрадвечнай тэрыторыяй расьсяленьня мансі і распаўсюду мансійскае мовы зьяўляюцца басэйны левых прытокаў Обі, Іртыша ды Табола. Апроч Ханты-Мансійскае аўтаномнае акругі, мансі жывуць у некаторых раёнах Сьвярдлоўскае й Цюменскае абласьцёў. Колькасьць мансі ў Расеі складае прыкладна 11 400 чалавек, зь іх мансійскую мову ў якасьці роднай вызнае прыкладна 37%, расейскую — 62%, прыкладна 1% мансі роднай мовай лічыць комі-зыранскую, ненецкую, сыбірска-татарскую і хантыйскую.

Асноўная характарыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Структура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мансійская мова зьяўляецца бліжэйшай да вугорскае мовы з усіх уральскіх моваў. Падабенствы знаходзяцца ў сфэры лексыкі, ґраматыкі і фанэтыкі.

Мансійская мова адносіцца да аґлютынуючых моваў. Прэфіксы маюць толькі дзеясловы, назоўнікі зьмяняюцца па чыслах (адзіночнае, множнае, дваістае), склонах (8 склонаў) і формах прыналежнасьці (9 формаў)

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Вынікі перапісу-2010  (рас.)
  2. ^ Ethnologue (анг.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 2022. — ISSN 1946-9675

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]