Людміла Зыкіна

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Людміла Зыкіна
па-расейску: Людмила Зыкина
Людміла Зыкіна (зьлева). 10 чэрвеня 2009
Дата нараджэньня 10 чэрвеня 1929(1929-06-10)[1]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 1 ліпеня 2009(2009-07-01)[2] (80 гадоў)
Месца сьмерці
Прычына сьмерці інфаркт міякарда
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак акторка, сьпявачка, музычны пэдагог
Навуковая сфэра сьпеў[3] і музычная адукацыя[d][3]
Жанры эстрада[d], народная музыка[d], раманс[d] і расейская народная песьня[d]
Вакал мэцца-сапрана[d]
Інструмэнты гітара, баян[d] і голас[d]
Лэйблы Мэлёдыя[d]
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографу

Людмі́ла Гео́ргіеўна Зы́кіна (па-расейску: Людмила Георгиевна Зыкина; 10 чэрвеня 1929, Масква, СССР — 1 ліпеня 2009) — расейская народная і эстрадная сьпявачка. З 1947 году салістка Расейскага народнага хору імя М. Е. Пятніцкага. З 1960 у Масканцэрце. У 1977 годзе ўзначаліла ансамбль «Расея» (мастацкі кіраўнік і салістка). Найбольшую вядомасьць у выкананьні Зыкінай атрымалі песьні «Рязанские мадонны», «Оренбургский пуховый платок», «Течёт Волга». Аўтар кнігі мэмуараў «Цячэ мая Волга…» (1998).

Пахаваная ў Маскве на Новадзявочых могілках.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]