Лентул Батыят

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Лентул Батыят
Дата нараджэньня 110 да н. э.
Месца нараджэньня
Дата сьмерці невядома
Месца сьмерці
  • невядома
Занятак lanista, старажытнарымскі палітык
Бацька Gnaeus Cornelius Lentulus[d] або Gaius Servilius Vatia[d]
Маці невядома
Дзеці Publius Cornelius Dolabella[d]

Гнэй Карнэліюс Лентул Батыят[1], (ці, магчыма, Ватыя[2]) — рымскі заснавальнік уласнай глядыятарскай школы ў Капуі (каля вулькану Вэзувія), на поўдні Італіі. Менавіта з гэтай школы ў 73 годзе да н. э. зьбег тракійскі раб Спартак і каля 70 з 78 уцёклых зь ім яго пасьлядоўнікаў. Іх уцёкі прывялі да паўстаньня рабоў, вядомаму як Паўстаньне Спартака (73—71 гады да н. э.). Вядома, што Батыят меў вілу непадалёк ад глядыятарскай школы. Пасьля яна была разбурана паўсталымі рабамі.

Брытанскі навуковец-літаратар Шэклтан Бейлі адзначаў, што яго імя запісваецца старажытнымі гісторыкамі як «Batiatus», што можа быць скажонай формай ад «Vatia», гэта значыць сапраўдным імем было Vatia. Таксама ён заўважыў, што дадзенае пры нараджэньні імя Servilius Vatia магло быць ператворана рымлянамі ў Cornelii Lentuli, ці ж дадзенае пры нараджэньні імя Cornelius Lentulus у Servilii Vatiae.[2]

Вобраз у кіно[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Батыята згуляў Пітар Усьцінаў у карціне Стэнлі Кубрыка «Спартак» 1960 году, за якую Ўсьцінаў быў узнагароджаны прэміяй «Оскар» за найлепшую мужчынскую ролю другога пляну.

У тэлевэрсіі «Спартак» 2004 году Батыята згуляў Ен Макныс.

У 2010 годзе ролю Батыята выканаў Джон Ганна ў тэлесэрыяле «Спартак: Кроў і пясок» тэлеканалу Starz, а таксама ў сэрыяле «Спартак: Багі арэны» 2011 году.[3]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]