Кратон
Крато́н (ад стар.-грэц. kratos — сіла, крэпасьць) — стабільны ўчастак кантынэнтальнай кары, архэйскага веку. Гэта найбольш старажытныя блёкі кантынэнтальнай кары, яны займаюць вялікую частку аб’ёму ўсіх кантынэнтаў. Тэрмін «кратон» быў уведзены нямецкім геолягам Гансам Штыле ў 1936 годзе[1].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Дубенюк Н. И., Худяков Ю. В. Ротационная тектоника Земли. — Челябинск: Тендерлайн, 2002. — С. 167. — ISBN 5877161156
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Кратон — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў