Андрэ Маруа

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Андрэ Маруа
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 26 ліпеня 1885(1885-07-26)[1][2][3][…]
Памёр 9 кастрычніка 1967(1967-10-09)[1][2][3][…] (82 гады)
Пахаваны
Сужэнец Сымона дэ Кайлявэ[d]
Дзеці Жэро Маруа[d] і Мішэль Маруа[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці філёзаф, эсэіст, навэліст, гісторык, пісьменьнік, сцэнарыст, літаратурны крытык, біёграф, пісьменьнік навуковай фантастыкі, дзіцячы пісьменьнік, крытык
Гады творчасьці з 1918
Мова француская мова[5] і ангельская мова[5]
Узнагароды

Андрэ Маруа (па-француску: André Maurois, сапраўднае імя Эміль Салямон Вільгельм Эрзог, Émile-Salomon-Wilhelm Herzog, 26 ліпеня 18859 кастрычніка 1967) — францускі пісьменьнік і чалец Францускай акадэміі.

Аўтар псыхалягічных раманаў і раманізаваных біяграфіяў пра Пэрсі Біш Шэлі, Байрана, Бальзака, Тургенева, Жорж Санд, Дзюма-старэйшага. Напісаў кнігу «Мэмуары».

Беларускія пераклады[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На беларускую мову асобныя навелы А. Маруа пераклалі Юрка Гаўрук, Леанід Казыра, Г. Скрыган.

  • Падарожжа ў нябьгт і яшчэ 24 навелы. Мн., 1974;
  • Навелы. Мн., 1996.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Andre Maurois // Encyclopædia Britannica (анг.)
  2. ^ а б André MAUROIS // NooSFere (фр.) — 1999.
  3. ^ а б André Maurois // Інтэрнэт-база зьвестак фантастыкі (анг.) — 1995.
  4. ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #118782665 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
  5. ^ а б CONOR.SI