Іван Ермачэнка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Іван Ермачэнка
Іван Ермачэнка ў 1921 годзе
Іван Ермачэнка ў 1921 годзе
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 1 (13) траўня 1894
Памёр: 25 лютага 1970(1970-02-25) (75 гадоў)
Адукацыя:
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Ермачэнка.

Іва́н Абра́мавіч Ермачэ́нка (13 траўня 1894, в. Капачэўка Барысаўскага павету Менскае губэрні — 25 лютага 1970, штат Флорыда, ЗША) — беларускі палітычны дзяяч, публіцыст.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зь сялянскае сям’і. У 1914 скончыў школу прапаршчыкаў; удзельнік 1-е сусьветнай вайны. У грамадзянскую вайну ў Расеі ваяваў на баку белае арміі; быў ад’ютантам генэрала П. Урангеля. У 1920 эвакуяваўся ў Турэччыну. Там далучыўся да беларускага руху. У 1921 у рангу палкоўніка прадстаўнік ураду БНР у Канстантынопалі й генэральны консул на Балканах; заснаваў консульскія аддзелы БНР у Югаславіі й Баўгарыі. У 1922 намесьнік міністра замежных справаў БНР у Коўні. Пераехаў у Прагу, дзе ў 1929 скончыў мэдычны факультэт Карлава ўнівэрсытэту. Падчас навучаньня ўваходзіў у кіраўніцтва шэрагу беларускіх студэнцкіх арганізацыяў: Беларускага сялянскага саюзу, Беларускае грамады й іншых. Фундатар часопісу «Іскры Скарыны». Ад 1938 — куратар беларуска-нямецкага супрацоўніцтва. Ад кастрычніку 1941 у Менску; узначальваў створаную ім Беларускую народную самапомач (БНС), адзіную дазволеную немцамі беларускую арганізацыю на той час. 22 чэрвеня 1942 узначаліў Беларускіх мужоў даверу й стаў дарадцам генэральнага камісара Беларусі В.Кубэ. Друкаваўся ў «Менскай (Беларускай) газэце». З дазволу В. Кубэ пачаў ствараць Беларускі корпус самааховы. Увесну 1943 падчас кампаніі СС і паліцыі супраць В. Кубэ зьняты з усіх пасадаў. 27 красавіка 1943 высланы ў Прагу, дзе быў арыштаваны гестапа па справе забойства Кубэ. Напачатку 1945 выехаў на захад Нямеччыны. Уваходзіў у склад БЦР.

Ад 1948 на эміграцыі ў ЗША. Працаваў лекарам. Адзін з заснавальнікаў Злучанага беларуска-амэрыканскага дапамогавага камітэту ў Саўт-Рывэры (штат Нью-Джэрзі). Публікаваўся ў часопісу «Беларус у Амэрыцы».

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]