Ć

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Літара лацінкі Ć
Ćć
Выява
  Ā Ă Ą Ć Ĉ Ċ Č Ď 
Зьвесткі
Тып пашыраная лацінская літара, альфабэтны;
Гук [t͡sʲ], [t͡ʂ]
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе latin capital letter c with acute
latin small letter c with acute
Юнікод Ć: U+0106
ć: U+0107
HTML Ć‎: &#262, &#x106
ć‎: &#263, &#x107
UTF-16 Ć‎: 0x106
ć‎: 0x107
URL-код Ć: %C4%86
ć: %C4%87
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Ć, ć (c з на́ціскам, c з аку́там; курсіў: Ć ć) — літара шэрагу ўсходне- і паўднёваэўрапейскіх лацінскіх альфабэтаў.

Выкарыстаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ужываецца ў польскім, горна- й ніжнялуцкім, сэрбскім, харвацкім, басьнійскім, вілімавіцкім альфабэтах.

Лацінізацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выкарыстоўваецца ў лацінскіх варыянтах беларускага, македонскага й сэрбскага альфабэтаў. Ёсьць чацьвёртай літарай у беларускім лацінскім альфабэце, ува ўсіх астатніх — пятай.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Упершыню ўзьнікла ў польскай абэцэдзе, адкуль у ХІХ ст. была запазычаная іншымі мовамі. У беларускай, вілімавіцкай і польскай мове адпавядае кірылічнаму «ць», у паўднёваславянскіх — Ћ. Апроч таго, у македонскай мове часам адпавядае літары Ќ. Можна перадавацца ў кірыліцы й як «Ч».

Вытворныя літары «C»
Ç Ć Ĉ Ċ Č Ƈ Ȼ Ch Sch